• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • De zestig jarige spion van de wapenlobby

    Eind juli 2008 bracht Motherjones.com een opzienbarend verhaal. Mary McFate een zeer actieve voorstander van meer restricties van het wapen gebruik en bezit in de Verenigde Staten blijkt ook Mary Lou Sapone te zijn. Sapone werkte voor de wapenlobby zoals de National Rifle Association (NRA). Sapone was ingehuurd door beveiligingsbedrijven om vanaf het midden van de jaren negentig te infiltreren in de zogenoemde Gun Control Movement die wedijvert voor stringentere wetgeving.
    McFate begon haar carrière in de actiewereld in Pennsylvania en verwierf in de loop der jaren nationale bekendheid. Zij werd de aanvoerder van de Pennsylvanians Against Handgun Violence en andere organisaties. Langzaam klom ze nationaal op tot ze in 2005 zich verkiesbaar stelde voor het bestuur van de Brady Campaign. De Brady Campaign is op gezet door het Brady echtpaar na een schietincident waarbij Jim Brady ternauwernood overleefde. De campagne is een van de belangrijkste anti wapen lobby’s in de VS. McFate werd niet gekozen.

    Eigenlijk is het verbazingwekkend dat de vrouw zolang haar spel heeft kunnen spelen. Zij zat goed in de slappe was. Reisde onbeperkt naar bijeenkomsten in het gehele land ook naar NRA conferenties en klaagde nooit over geld. Regelmatig was ze plotseling niet meer bereikbaar voor haar collega’s. Als ze dan weer opdook beweerde ze dat ze vakantie had gevierd op een luxueus cruise schip. Aan de andere kant wilde ze altijd een hotel kamer delen met een mede activist tijdens bijeenkomsten en conferenties alsof ze geld wilde besparen. Ze had zitting in de besturen van diverse organisaties die allemaal wel voor meer controle op het wapenbezit in Amerika strijden, maar ook een zekere mate van competitie onder elkaar kennen. Collega activisten wisten niets van haar persoonlijke leven, gezinsleven, geschiedenis en rijkdom. Ook doneerde ze niet aan een van de organisaties of de politieke kandidaten die wedijverden voor meer controle op vuurwapens.

    Hoe werd Sapone nu McFate. Mary Lou Sapone werkte of als zelfstandig ‘adviseur’ of voor BBI, Beckett Brown International. In Observant 49 komt BBI al aan bod met betrekking tot de spionage van Greenpeace. Dat de NRA een van de klanten van BBI was, is toen al bekend geworden. Ook Sapone komt in de dossiers met betrekking tot Greenpeace en andere milieuorganisaties naar voren.
    Uit Vuilnis van milieugroepen gebruikt door grote bedrijven (Observant 49)
    “BBI verzamelde voor de pr bedrijven Ketchum en Nichols-Dezenhall Communications informatie, maar trachtte ook tweespalt te zaaien in de campagne van lokale milieugroepen en Greenpeace met de inzet van infiltrant Mary Lou Sapone. Sapone infiltreerde de milieugroep CLEAN in Louisiana en gaf informatie door aan BBI. Sapone was al eerder actief als infiltrant in de jaren tachtig. Voor Perceptions International infiltreerde ze toen in een dierenrechtengroep in Connecticut.”

    Met een simpel telefoongesprek ontdekten de journalisten van Motherjones.com dat Sapone en McFate één en dezelfde persoon zijn. McFate gaf de ins and outs, de geruchten, strategieën, de roddel en de geheimen over menig lokale en nationale ‘Gun Control’ groep door aan Patrick O’Malley. Haar contactpersonen bij BBI waren Jay Bly en Timothy Ward die later een eigen bedrijf opzetten, Chesapeake Strategies. Een van de directeuren van de NRA beweerde dat zij van verschillende bronnen informatie kreeg over hun tegenstanders. Hij wilde niet specifiek op de infiltratie ingaan.
    De informatie van Sapone zal voor de NRA van onschatbare waarde zijn geweest. Welke wetgeving de anti wapen lobby propageerde of op wilde inzetten, welke Congresleden door de campagnes werden benaderd, welke staten de aandacht hadden en andere strategische beslissingen, werden aan de NRA doorgegeven door Sapone.

    Ook internationaal timmerde Sapone aan de weg. Het lukte haar betrokken te raken bij discussies in de aanloop van VN-Conferentie tegen illegale wapenhandel in juli 2001. De Engelse organisatie International Action Network on Small Arms probeerde voor de VN-conferentie Amerikaanse organisaties achter zich te krijgen. Sapone was slim en gewiekst en wist zich op te geven voor elke mailinglist, bijeenkomst of campagne. Ona Hamilton van Ceasefire PA herinnert zich nog dat Sapone andere bestuursleden verweet te lief voor de NRA te zijn, terwijl zij er naar nu blijkt zelf voor werkte. Volgens Hamilton heeft Sapone een waardevolle bijdrage geleverd aan de organisatie door al haar vrijwilligerswerk, want ze was er altijd en overal. Sapone was ook betrokken bij vertrouwelijke gesprekken met de National Park Conservation Association (NCPA). De NCPA lobbyt als beheerder van Nationale parken voor het verbod van het dragen van geladen wapens in de parken. De NRA wil graag van dit verbod af en door de infiltratie van McFate was zij op de hoogte van alle stappen van de NCPA.

    Sapone draait al heel wat jaren mee. In het midden van de jaren tachtig verschijnt zij op het toneel als activist van diverse dierenrechten organisaties. Zij reist het land af om demonstraties, bijeenkomsten en conferenties bij te wonen. Volgens aanwezigen bij die bijeenkomsten propageerde ze illegale en gewelddadige acties. Zo spoorde zij mede activist Fran Trutt aan om een bom te plaatsen onder de auto van de bestuursvoorzitter van US Surgical. Sapone zou Trutt het geld hebben gegeven om de spullen te kopen voor het vervaardigen van de bom. Trutt twijfelde onderweg naar de aanslag en belde Sapone. Sapone overtuigde haar om de actie toch voort te zetten. Een andere agent van het bedrijf waarvoor Sapone toentertijd werkte, Perceptions International, bracht Trutt met de auto naar het parkeerterrein van US Surgical. Trutt werd daar gearresteerd nog voordat ze de bom kon plaatsen.

    Mary Lou Sapone is niet een gewone agente. Bij haar werk voor BBI en andere beveiligingsbedrijven zette zij haar gehele familie in. Schoondochter Montgomery McFate schrijft de rapporten. Zij is getrouwd met Sean McFate. Niet alleen schreef ze rapporten voor Sapone, ook voor een bedrijf dat de activiteiten van belangrijke internationale milieu en dierenrechten organisaties in de gaten houdt. Montgomery werkte als vrijwilliger bij de Brady Campaign en verving haar schoonmoeder geregeld bij de Violence Policy Center. Dochter Shelley is gespecialiseerd om campagnes van actiegroepen te pareren voor bedrijven. Zoon Sean McFate is niet de beste kracht van de familie. Een dagje infiltreren viel hem zwaar. Toch werkte hij voor Amnesty International en voor Dyncorp een soort uitzendbureau van militairen en politieagenten over de gehele wereld waaronder Irak en Afghanistan.

    De schizofrenie van zaak van de twee Mary’s is dat de betrokkenheid van Mary McFate bij de anti wapen lobby resulteerde in intensief contact met familieleden van slachtoffers van vuurwapengeweld. Terwijl zij de vaak emotionele verhalen van deze mensen aanhoorde moet zij steeds aan infiltratie doel voor ogen hebben gehouden. Een van de hobby’s van McFate had de anti wapen lobby in Amerika achterdochtig moeten maken. McFate hield van jagen. Ondertussen hebben drie organisaties Sapone uit hun bestuur gezet.