In aansluiting op de conclusie van het voorgaande hoofdstuk moet er hier, om te beginnen, inderdaad aan
worden herinnerd dat in het onderzoek waarvan deze studie deel uitmaakt, een onderscheid wordt gemaakt
tussen georganiseerde criminaliteit in haar traditionele gedaante: de winstbeluste systematische toelevering
van illegale goederen en diensten op daarvoor bestaande zwarte markten, en in haar meer eigentijdse
gedaante: de illegale penetratie en manipulatie van legale sectoren van economische bedrijvigheid. In dit
hoofdstuk wordt een aantal vormen van traditionele georganiseerde criminaliteit belicht. De vraag naar het
bestaan van meer eigentijdse vormen ervan in Amsterdam wordt beantwoord in het volgende hoofdstuk.
Wat de traditionele georganiseerde criminaliteit in Amsterdam heden ten dage over de hele linie precies
voorstelt, is moeilijk te zeggen, ook op grond van dit onderzoek. Maar met name via de analyse van een aantal
onderzoeken die door de Amsterdamse politie zijn verricht, kan wel in grote lijnen duidelijk worden gemaakt
welke de aard en, tot op zekere hoogte, de omvang en zodoende de ernst van de georganiseerde criminaliteit
in Amsterdam zijn. Dit wil niet zeggen dat enkel via politie-onderzoeken is nagegaan hoe de traditionele
georganiseerde criminaliteit er momenteel in Amsterdam uitziet. Er zijn ook gesprekken gevoerd met
deskundigen van buiten de politie, evengoed als van binnen de politie. En bovendien zijn er op een aantal
punten nogal wat gegevens geput uit allerhande zogenaamde publieke bronnen die liggen buiten de
politiesfeer.
Conform het uitgangspunt dat aan dit hoofdstuk ten grondslag ligt, worden hierna slechts die vormen van traditionele georganiseerde criminaliteit besproken die in het gehele onderzoeksproject een rol spelen: drugshandel, vrouwenhandel, wapenhandel en handel in gestolen (vracht)auto's. Voor elk van deze vormen van georganiseerde criminaliteit wordt in beginsel enerzijds nagegaan wat de markt in Amsterdam voor het desbetreffende goed respectievelijk de desbetreffende dienst is en anderzijds welke groepen op welke manieren en met welk resultaat op een of meer van deze markten opereren. Dat hierbij (on)evenredig veel aandacht wordt geschonken aan de drugshandel, was onontkoombaar: deze handel speelt nu eenmaal een doorslaggevende rol in de georganiseerde criminaliteit van Amsterdam. Zoals er ook weinig aan te doen viel dat op de rol van sommige autochtone, allochtone respectievelijk buitenlandse groepen dieper, uitgebreider ook, is ingegaan dan op die van andere. Deels vormt deze ongelijke accentuering van de rol van de groepen in kwestie zeker een weerspiegeling van de opsporingsprioriteiten die in de voorbije jaren zijn gesteld. Deels beantwoordt zij - evenals deze prioriteitenstelling zelf - wellicht in zekere mate toch ook aan de verhouding die er in de praktijk tussen de betrokken groepen onderling werkelijk bestaan.