Volgens de Rijksverkeersinspectie lenen vooral de gewone vrachtauto en de koelwagen zich het best voor
smokkel. Criminele organisaties schuwen over het algemeen de gewone en de gesoleerde tankwagen, omdat
dit voertuig teveel opvalt en niet snel en gemakkelijk te laden en lossen is. Uit verschillende bronnen vernemen
we dat vooral koelwagens vaak gebruikt worden voor illegale transporten, omdat ze meer bergplaats hebben
en omdat transporten van bederflijke goederen doorgaans meer haast hebben. Het economisch belang van
een snelle doorstroom in bepaalde sectoren - zoals de export van verse bloemen - is zo groot, dat er nauwelijks
wordt gecontroleerd. Als er wel controle plaatsvindt, krijgen deze spoedvrachten voorrang en wordt de peiling
uitermate snel, en dus minder grondig, uitgevoerd. Omdat de investeringskosten van dergelijke wagens hoog
zijn, is een terugvracht extra belangrijk (Erents, 1994). Bovendien zijn - volgens een gesprekspartner - bepaalde
veilingen van verse produkten zeer gesloten werelden, waar controle moeilijk is.
De smokkelwaar wordt vaak in het kopschot van de koelwagen verstopt, daar waar de koelmotoren staan. Dat
een hash-hond weinig tot niks ruikt bij vriestemperatuur, is voor de smokkelaar voordelig. Achter het kopschot
wordt een tweede binnenwandje gebouwd waardoor de wagen extra bergruimte krijgt. Er zijn gevallen bekend
waarin niet minder dan vijf ton hash achter het kopschot werd vervoerd, zo blijkt uit politiegegevens. Dit is
overigens niet zonder risico, want het extra gewicht drukt op de vooras en bij een bocht kan de
vrachtwagencombinatie gaan scharen. Verder kan smokkelwaar in het chassis worden verstopt: bij de meeste
wagens is dit hydraulisch op te krikken en ontstaat zo een lege ruimte van ongeveer zestig centimeter die van
buiten onzichtbaar is. Daar gaat op de heenweg vulmateriaal in, zoals zand, zodat het gewicht bij controle
klopt. Ook zit de smokkelwaar in holle PVC-pijpen die in het opgepompte chassis worden gerold. Een
geprepareerde brandstoftank biedt eveneens ruimte voor smokkelwaar, zo blijkt uit politiegegevens. Een
andere veel toegepaste methode is het verwijderen van het isolatiemateriaal uit het dakschot van de wagen:
hierdoor onstaat een lege ruimte onder het plafond over de gehele breedte van de wagen. Op de heenrit zitten
hier dan bij voorbeeld betonnen tegels tussen.
Natuurlijk zit de smokkelwaar soms gewoon in de lading, hoewel dit minder vaak voorkomt. Het is een uiterst riskante methode, omdat de hash-honden de drugs al snel ruiken. Ook worden de (reserve-)banden en de bestuurderscabine gebruikt als bergplaats.
Een ander verschijnsel is het smokkelen onder ANWB-vlag: een personenauto of caravan wordt in Turkije of Marokko gecrashed en rijdt dan op ANWB-oplegger of in een lege vrachtwagen naar Nederland, met inhoud. De schuldigen zitten al hoog en droog in Nederland als de chauffeur aangehouden wordt. Een eveneens bijzondere methode die we tegenkomen in de politiedossiers is het smokkelen in tweedehands autobussen uit Oostenrijk en Duitsland. De bussen worden geprepareerd en daarna - met herone - naar Westeuropese landen vervoerd.
Het prepareren van een vrachtwagen voor smokkeldoeleinden kost zeker twee weken tijd. Veel genterviewden wijzen erop dat de vaak beweerde onschuld van ondernemer of chauffeur daardoor ongeloofwaardig is, want welke baas merkt het niet als zijn wagen twee weken mist en hetzelfde geldt voor chauffeurs. Ook het inbouwen van de smokkelwaar in het land van bestemming kost veel meer tijd dan het gewone laden en lossen in beslag neemt. Ook hier zouden chauffeur en baas toch iets op moeten vallen, is een vaak gehoord argument. Echter, volgens een genterviewde, geprepareerde vrachtauto's rouleren: ze worden - kant en klaar - regelmatig doorverkocht. Bovendien werken veel ondernemers met charters en dan is er niets bekend over de geschiedenis van de gebruikte truck. Het gebruiken van eigen rijders is voor smokkelende transporteurs aantrekkelijk: ze kunnen zich - bij het onderscheppen - immers gemakkelijk van de ingehuurde buitenstaander distantiren.
In smokkelgevoelige landen als Marokko en Turkije zijn de controle-middelen al even rigide. Bij verdenking maakt het douane-personeel met lange boren gaten in de wagen; van onder, van opzij en van voren. Bij tankwagens komen daar nadien gewoon stoppen in. Ook komt het voor dat een wagen als een sardine-blikje wordt opengepeld. De geleden schade is voor rekening van de ondernemer, vertelt een advocaat. Sommige chauffeurs zijn zo bang voor smokkelwaar in de wagen dat ze schuimrubber in de lege ruimten tussen de isolatiewanden stoppen, zo lezen we in het chauffeursblad Truckstar.