12.10 De rol van transporteurs

Grote transport-ondernemers worden met enige regelmaat benaderd door verdachte opdrachtgevers, zo horen we van alle genterviewde transporteurs. En ondernemer vertelt dat er op een dag Poolse heren op de stoep stonden met de vraag of hij wel eens wat kon opslaan. Hij heeft subtiel geweigerd met de smoes dat hij geen extra werk nodig had. Een andere transporteur vertelt de nep-klanten er altijd blind uit te kunnen halen, omdat ze zich niet als normale opdrachtgevers gedragen. Ze wisselen niet de gangbare vervoerstechnische gegevens uit en vragen vaak niet eens naar de prijs.

Volgens de enige analyse die ons door de politie ter hand is gesteld die exclusief gaat over n Nederlandse organisatie, gevestigd in Midden-Nederland, houden drugshandelaren zich actief bezig met de opsporing van bonafide transportondernemingen die financieel in de knel zijn geraakt. Deze transporteurs worden vervolgens benaderd met een financieel aantrekkelijk aanbod waarmee ze snel uit de rode cijfers kunnen geraken. Volgens de betreffende analyse gaat het om 7 bedrijven waarvan de politie zeker is en om 9 chauffeurs waarvan bekend is dat ze voor de organisatie hebben gereden. In korte tijd werden deze bedrijven draagkrachtig en groeiden explosief. Of er ondernemers zijn die ermee ophouden en daarna hun bedrijf weer volledig legaal voortzetten, is niet duidelijk.

Naast het benaderen van individuele chauffeurs, eigen rijders of transportondernemingen, kunnen er dekmantelfirma's worden opgezet, speciaal voor smokkeldoeleinden. Volgens de CRI kopen onder andere Turkse drugsbendes transportondernemingen op om ze vervolgens voor de smokkel te gebruiken (CRI, 1993). Uiteraard is de voorgevel van een dekmantelfirma zo legaal mogelijk en worden er normale heenen terugvrachten geregeld om zo min mogelijk aandacht te trekken. Onze gesprekspartner uit de smokkel opereerde met behulp van diverse dekmantelbedrijfjes, speciaal voor de smokkel opgezet. Deze ondernemingen wisselden legale transporten af met drugszendingen.

Nep-bedrijven kenmerken zich vaak door onnauwkeurigheden in de bedrijfsvoering, zoals een misleidende boekhouding en gebrekkige bedrijfsoverzichten. Ze doen vaak veel contante betalingen en hebben geen toegang tot de reguliere geldmarkt. Natuurlijk proberen ze de overheid buiten te houden, wat naar voren komt doordat ze geen gebruik maken van de voorzieningen van de wettige economie, zoals subsidie-regelingen. Ze voeren geen tot weinig schriftelijk berichtenverkeer, onthouden zich meestal van advertering en leggen overeenkomsten zelden op papier vast. Ook het regelmatig wisselen van boekhouder kan een indicator zijn voor malafide bedrijfsvoering.

Malafide transportondernemingen vallen voorts op wanneer de rij-route van de vrachtwagen onlogisch is: de truck maakt grote omwegen of rijdt een seizoensgebonden route in de verkeerde tijd van het jaar. Ook trucks zonder of met onvolledige lading wekken argwaan. Ook kan een nepbedrijf zichzelf verraden door veel geld te investeren in laagwaardige produkten. Een voorbeeld hiervan uit politiegegevens is een diervoederbedrijf dat onevenredig vet wordt gespekt. Tijdens transport naar Engeland blijkt er hash onder de zakken kattebakzand te zitten. Smokkelfirma's vallen verder op doordat ze tijdens de rit nogal eens van chauffeur wisselen: vaak vliegt een vervanger naar het land van wisseling, vlak voor de grens. Ook veranderen smokkelende bedrijven de opschriften van de wagens nogal eens, meestal nadat n van de drugstransporten is onderschept. Het werken met charters komt in zo'n geval ook van pas, want dan rijdt er een nieuwe - bij de douane onbekende - wagen.


vorige         volgende         inhoudsopgave en zoeken