De Amsterdamse politie meent dat er een groot aantal schijn-horecagelegenheden bestaat, die louter en alleen dienen om geld uit het criminele circuit wit te wassen. Het gaat dan meestal om coffeeshops en andere vormen van droge horeca; het starten van een dergelijke onderneming is immers eenvoudig. De werkelijke omzet van deze zaken is gering: volgens het HIT-team van de Amsterdamse politie gaat er soms maar 1000 gulden per jaar in deze cafeetjes om. Maar aan de belastingdienst worden forse omzetbedragen gemeld. De uitbaters (vaak pachters) van dergelijke gelegenheden ontvangen maandelijks een bedrag van de automatenexploitant (soms ook de verpachter) om de zaak draaiende te houden, concludeerde het HIT-team. De speelautomaten zouden hier de was doen; de opbrengst uit de kasten is op papier op te voeren en de controle hierop is niet sluitend. Het HIT-team maakt melding van een automaat die een omzet van 180.000 per jaar zou maken. Volgens een woordvoerder van Economische Zaken gaat er bij dergelijke hoge bedragen wel een belletje rinkelen bij de belastingdienst. Echter, slechts door middel van observatie ter plekke kan worden aangetoond dat de bewuste automaat die omzet niet draait.
Volgens een gesprekspartner van Horeca Nederland lenen vooral fictieve pachtconstructies zich uitstekend voor witwassen via speelautomaten. Een horecagelegenheid wordt met wat brak hout ingericht en voor pacht van de zaak met inventaris wordt op papier een gigantisch bedrag gevraagd. In werkelijkheid betaalt de pachter slechts een fractie van deze pachtsom, soms krijgt hij zelfs geld toe om de zaak - met automaten - open te houden. Door bij de belastingdienst hoge gok- en pachtinkomsten op te geven, kan zwart geld worden gewit. Terwijl het caf in werkelijkheid nauwelijks iets oplevert. Het bewijs is ook hier fragmentarisch, in de voorliggende informatie van de landelijke politiekorpsen wordt niet meer dan tweemaal expliciet gewag gemaakt van witwasconstructies. Overigens geldt voor de methode van het witwassen via speelautomaten hetzelfde als voor fictieve omzetverhoging in de horeca: de fiscale kosten zijn hoog. Daarnaast kunnen speelautomaten worden gebruikt om zwart geld te creren.
De Projectgroep Gokverslaving Rotterdam omschreef het zeer subtiel in haar onderzoek (1992): Een niet onaanzienlijk deel van de omzet uit speelautomaten vindt, zo is de - op strafrechtelijke onderzoeken gebaseerde - indruk van Bijzondere Wetten, niet zijn weg naar de Belastingdienst. Een caf-baas kan een veel lagere omzet van zijn speelautomaat aan de belastingdienst doorgeven, dan hij werkelijk gedraaid heeft; tellers zijn immers niet verplicht en bovendien niet geijkt. En ook met de ingebouwde maximale verliesbedragen per uur en de speeltijdbeperkingen kan gerommeld worden; zo kunnen automaten de opsteller en uitbater behoorlijk wat winst opleveren. Uit een actie van Venlose belastingdienst bleken de werkelijke opbrengsten van speelautomaten gemiddeld een kwart hoger te liggen dan werd opgegeven.