Wat verandert er zoal? ,Bijzondere bevoegdheden, Cryptografie, Notificatie, Buitenland, Inzage, Klachtrecht
16 juni 1994 is een dag die geschiedenis maakte in de wereld
van de Nederlandse inlichtingendiensten. Die dag werd een
barstje geschoten in de dikke muren van het bolwerk van de
Binnenlandse Veiligheidsdienst. Dankzij een uitspraak van de
Raad van State werd het mogelijk om, onder voorwaarden,
inzage te krijgen in gegevens die de BVD verzameld had. De
uitspraak was gebaseerd op een uitspraak van het Europees
Hof van de Rechten van de Mens uit 1993, die niet alleen
zorgde voor de mogelijkheid tot inzage, maar ook eisen stelde
aan de democratische controle op inlichtingendiensten en
harde voorwaarden stelde aan het toepassen van speciale
onderzoeksmethoden. Het was inlichtingendiensten hierdoor
niet langer mogelijk om ongecontroleerd hun gang te gaan,
zoals de praktijk tot op dat moment was.
Nadat de eerste paniek enigszins wegge‘bd was, besloot de
regering tot een korte periode van bezinning. Deze bezinning
leidde uiteindelijk tot het besluit een nieuwe Wet op de
Inlichtingenen Veiligheidsdiensten (WIV) op te stellen. De eerste
versie is op 7 februari 1998 naar de Tweede Kamer gestuurd
om, na twee gewijzigde versies, in 2001 behandeld te worden.
In 2002 ging ook de Eerste Kamer akkoord. En op 29 mei 2002
trad de nieuwe wet in werking. De BVD werd die dag AIVD.
De Nederlandse burger komt er in de WIV beroerd af. De
uitspraak van de Raad van State, die negatief was voor de
inlichtingendiensten, wordt in hun voordeel aangewend. De
bijzondere bevoegdheden van de AIVD en de Militaire
Inlichtingendienst (MID) (afuisteren, inbreken, infiltreren en
dergelijke) worden zo ruim mogelijk gedefinieerd, terwijl de
controle op de praktijken van de diensten op een bedroevend
laag niveau blijft hangen. Verder is de burger nauwelijks in
staat om zijn recht te halen tegen onrechtmatig handelen.
Een nieuwe wet
het volledige artikel in pdf