• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • inhoudsopgave Welingelichte Kringen, inlichtingendiensten jaarboek

    De BVD is niet de enige inlichtingendienst in Nederland. De politie is een geduchte concurrent. Evenals particuliere recherchebureaus die zich op de lucratieve markt van de informatiehandel begeven. En ook het leger heeft allerlei geheime diensten.

    In dit boek worden de verschillende organisaties onder de loep genomen. Het geeft antwoord op vragen als:
    Wat had de inval bij de journalisten van Opstand te betekenen? Wat zij de laatste ontwikkelingen rond het RARA onderzoek? Wie controleert de Militaire Inlichtingendienst? Hoeveel petten heeft de Nijmeegse Regionale Inlichtingendienst op? Waarom spioneert een particulier recherchebureau bij Derde Wereldorganisaties? Wat is de rol van de Marechaussee op inlichtingengebied? Zijn milieuactivisten de nieuwe staatsvijanden? Werd het linkse terrorisme in West-Europa door een geheimzinnige hand gemanipuleerd?

    lees meer

    Waar vuur is, is rook. De inval bij Opstand

    Op 28 september, om zes uur ‘s ochtends, vielen vier teams van de Haagse recherche binnen bij het kantoor van de stichting Opstand en bij drie bestuursleden. In aanwezigheid van een rechter-commissaris (op ieder adres één!(1)) doorzochten zij de huizen en haalden alles overhoop. De aanwezigheid van de speurhond Lady, gespecialiseerd in het ontdekken van explosieven, duidde op een gerichte zoektocht. Het kantoor, waar niemand aanwezig was, werd bijna helemaal leeggehaald. Twee computers, een p rinter, een antwoordapparaat, computerbestanden, een groot deel van het archief en actueel documentatiemateriaal. Ook bij de bestuursleden van Opstand werd veel meegenomen. Persoonlijke correspondentie (tot 15 jaar terug), fotomateriaal, agenda’s, compute rbestanden, cassettebandjes, gereedschap en ga zo maar door.

    lees meer

    Het Stamboomonderzoek

    Het opsporen van de RaRa is niet eenvoudig. Dat komt niet alleen omdat de daders van de aanslagen moeilijk te vinden zijn. De speurders zelf maken het zich ook niet gemakkelijk. De geschiedenis van de teams die achter de RaRa aan moesten, is er een van rampspoed en ellende. Vanaf het moment dat het zoeken landelijk werd gecoördineerd, nam de chaos toe. Politie en BVD gunden elkaar het licht in de ogen niet. Er waren natuurlijk tegenstrijdige belangen. De politie probeerde zoveel mogelijk te scoren terwijl de BVD zoveel mogelijk aan de weet wilde komen. Maar dit was niet het grootste probleem. De politie vertrouwde de BVD niet, wat de uitwisseling van informatie niet bepaald bevorderde. De ruzies speelden na iedere aanslag steeds weer op, in alle o peenvolgende opsporingsteams. Na de laatste bom moest het afgelopen zijn. Het team van de Haagse politie stond een nieuwe manier van werken voor, de BVD bleef op afstand.

    lees meer

    De RID: Vernieuwde samenwerking BVD-Politie

    Op 12 oktober 1993 vond in het spiksplinternieuwe gebouw van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) een feestelijke – en voor sommigen wellicht treurige – bijeenkomst plaats. Medewerkers van alle 148 Plaatselijke Inlichtingendiensten (PID’s) en twintig Districtsinlichtingendiensten (DID’s) mochten bij hun broodheer de finale transformatie van hun diensten vieren. De PID’s van de plaatsen met gemeentepolitie en de DID’s van de districten Rijkspolitie werden opgeheven. Uit de moeizame reorganisatie bij de BVD en de regionalisering van de politie zijn 25 Regionale Inlichtingendiensten (RID’s) voortgekomen.(1)

    lees meer

    Liefdewerk Oud Papier wordt vervolgd

    `Liefdewerk Oud Papier’ luidde de kop boven het stuk waarmee buro Jansen & Janssen in de zomer van 1994 een infiltrant ontmaskerde die er zeer bijzondere methoden van werken op nahield. De onthullingen verschenen in het maandblad Onze Wer eld en de Volkskrant en baarden veel opzien. Deze Paul Pieter Oosterbeek werkte voor Algemene Beveiligings Consultants van Peter Siebelt in Vinkeveen. Dit `recherche-adviesbureau’ in 1986 begon met risico-analyses voor bedrijven met belangen in bijvoorbeeld Zuid-Afrika of Israël en specialiseerde zich later in adviezen over de gevaren van actiegroepen in het algemeen.

    lees meer

    Milieu-activisten als nieuwe staatsvijand

    Op 24 mei 1990 ontplofte een bom in de auto van milieu-activiste Judi Bari in de Verenigde Staten. In de zomer van 1991 brandde het huis van Pat Costner, onderzoekster voor Greenpeace, volledig af. Tegelijkertijd werden haar onderzoeksrapporten gestolen uit de kluis in haar kantoor. Het zijn twee voorbeelden uit een lange lijst intimidaties en gewelddadigheden waar milieu-activisten in de Verenigde Staten mee geconfronteerd worden. Intimidaties die vanuit verschillende kanten georganiseerd worden.

    lees meer

    Friendly fire

    “Bitter little girls and boys from the  Red Army Underground They’d blow away Karl Marx if he had the nerve to come around”, (Bruce Cockburn, Grim Travellers)

    Begin 1993 werd de voormalige Nijmeegse actievoerder `Rob Kamphuis'(1) definitief ontmaskerd als PID-agent. `Kamphuis’ had een belangrijke positie bekleed in de Nijmeegse kraakbeweging aan het eind van de jaren zeventig en begin jaren tachtig. Hij was daar één van de hardnekkigste propagandisten van de harde lijn en zeer actief in de plaatselijke afdeling van het Rood VerzetsFront dat compromisloze gewapende strijd propageerde. Hij heeft onder meer enkele levensgevaarlijke acties georganiseerd.

    lees meer

    De Militaire Inlichtingendienst; Neerlands minst gecontroleerde dienst

    De Militaire Inlichtingendienst (MID) is in vergelijking met de BVD de laatste vijf jaar niet zo veel in het nieuws ge weest. Dat kan twee dingen betekenen. Ofwel ze zijn er in geslaagd hun geheime activiteiten bijzonder goed te verbergen. Ofwel ze zijn echt `braaf’ geworden en beperken zich tot het controleren van sloten, het schuiven met stapels papier en het nagaan van antecedenten van militair personeel.

    lees meer

    De Grensveiligheidsdienst

    Enkele jaren geleden luisterde de Amsterdamse taxichauffeur Evert Reydon naar een radioprogramma over Rusland. Een van de stemmen in het programma herkende hij, die van de uit Rusland afkomstige tolk Nederlands Kiril Bratsev. Reydon belde naar de studi o en liet zijn groeten overbrengen aan de man waarmee hij “dertig jaar geleden onder niet zo prettige omstandigheden heeft samengewerkt”. Bratsev had als tolk opgetreden in een proces tegen de Nederlander in Kiev. Reydon was toen nog geen taxich auffeur maar geheim agent. Samen met collega Lou de Jager werd hij in 1961 in de Sovjet-Unie veroordeeld wegens spionage.
    Over het reilen en zeilen van Nederlands buitenlandse spionage is slechts weinig bekend. De Buitenlandse Inlichtingendienst (BID) en haar opvolgster de Inlichtingendienst Buitenland (IDB) hebben altijd in stilte kunnen werken.(1) In tegenstelling tot h et buitenland, waar gefrustreerde of overgelopen medewerkers van inlichtingendiensten nog wel eens een boekje opendoen over hun voormalig werkgever, hebben de Nederlandse spionnen altijd discretie betracht.(2)

    lees meer

    Gedeeld gedachtengoed. Fragmenten uit het Opstand dossier

    “Zet je fiets maar vast, je gaat met ons mee”. Met deze woorden werd Jan Müter dinsdagochtend 28 maart van de straat geplukt door rechercheurs van het RaRa-opsporingsteam. Zijn collega Hans Krikke onderging op weg naar zijn werk hetzelfd e lot. Precies een half jaar na de huiszoekingen bij bestuursleden van de stichting Opstand en op het kantoor van het journalistenkollektief werden de twee medewerkers gearresteerd. Verdacht van betrokkenheid bij de RaRa-aanslag op de Dienst Inspectie Arb eidsverhoudingen (DIA) van het ministerie van Sociale Zaken op 1 juli 1993. Persofficier N. Zandbergen haastte zich daar aan toe te voegen, dat dat niet automatisch betekent dat de journalisten verdacht worden van het plaatsen van de bom.

    lees meer

    Waar vuur is, is rook, De inval bij Opstand

    Op 28 september, om zes uur ‘s ochtends, vielen vier teams van de Haagse recherche binnen bij het kantoor van de stichting Opstand en bij drie bestuursleden. In aanwezigheid van een rechter-commissaris (op ieder adres één!(1)) doorzochten zij de huizen en haalden alles overhoop. De aanwezigheid van de speurhond Lady, gespecialiseerd in het ontdekken van explosieven, duidde op een gerichte zoektocht. Het kantoor, waar niemand aanwezig was, werd bijna helemaal leeggehaald. Twee computers, een p rinter, een antwoordapparaat, computerbestanden, een groot deel van het archief en actueel documentatiemateriaal. Ook bij de bestuursleden van Opstand werd veel meegenomen. Persoonlijke correspondentie (tot 15 jaar terug), fotomateriaal, agenda’s, compute rbestanden, cassettebandjes, gereedschap en ga zo maar door. lees meer

    Het Stamboomonderzoek

    Het opsporen van de RaRa is niet eenvoudig. Dat komt niet alleen omdat de daders van de aanslagen moeilijk te vinden zijn. De speurders zelf maken het zich ook niet gemakkelijk. De geschiedenis van de teams die achter de RaRa aan moesten, is er een van rampspoed en ellende. Vanaf het moment dat het zoeken landelijk werd gecoördineerd, nam de chaos toe. Politie en BVD gunden elkaar het licht in de ogen niet. Er waren natuurlijk tegenstrijdige belangen. De politie probeerde zoveel mogelijk te scoren terwijl de BVD zoveel mogelijk aan de weet wilde komen. Maar dit was niet het grootste probleem. De politie vertrouwde de BVD niet, wat de uitwisseling van informatie niet bepaald bevorderde. De ruzies speelden na iedere aanslag steeds weer op, in alle o peenvolgende opsporingsteams. Na de laatste bom moest het afgelopen zijn. Het team van de Haagse politie stond een nieuwe manier van werken voor, de BVD bleef op afstand. lees meer

    Gedeeld gedachtengoed

    Fragmenten uit het Opstand dossier

    “Zet je fiets maar vast, je gaat met ons mee”. Met deze woorden werd Jan Müter dinsdagochtend 28 maart van de straat geplukt door rechercheurs van het RaRa-opsporingsteam. Zijn collega Hans Krikke onderging op weg naar zijn werk hetzelfd e lot. Precies een half jaar na de huiszoekingen bij bestuursleden van de stichting Opstand en op het kantoor van het journalistenkollektief werden de twee medewerkers gearresteerd. Verdacht van betrokkenheid bij de RaRa-aanslag op de Dienst Inspectie Arb eidsverhoudingen (DIA) van het ministerie van Sociale Zaken op 1 juli 1993. Persofficier N. Zandbergen haastte zich daar aan toe te voegen, dat dat niet automatisch betekent dat de journalisten verdacht worden van het plaatsen van de bom. lees meer