Samen met het Autonoom Centrum zijn in de jaren negentig diverse artikelen gepubliceerd over de Koppelingswet.

De laatste jaren is het Nederlands vreemdelingenbeleid aan alle kanten aangescherpt. Strengere normen voor gezinshereniging, ‘gate-checks’ bij Schiphol, mobiel vreemdelingentoezicht aan de grenzen, ‘beperkte’ identificatieplicht, slechts een paar voorbeelden van maatregelen die tot doel hebben asielzoekers en migranten te ‘ontmoedigen’ naar Nederland te komen. Binnenkort wordt in de Tweede Kamer een volgende stap genomen in de afsluiting van Nederland: de Koppelingswet.

Het ‘recht’ op bijna alle voorzieningen wordt direct gekoppeld aan de verblijfsstatus. Door middel van het koppelen van alle overheidsbestanden met die van de vreemdelingenpolitie wil de regering de controle op buitenlanders aanscherpen. Ambtenaren zullen als verlengstuk van de vreemdelingenpolitie de controles moeten uitvoeren. Zwarte en gekleurde mensen, mensen met een ‘vreemde’ naam zullen hierdoor veel vaker gecontroleerd gaan worden.

In principe gaan de controles plaatsvinden bij alle voorzieningen, zowel van de rijksoverheid, van de gemeente als van volksverzekeringen en werknemersorganisaties. De Koppelingswet sluit alle mensen die geen ‘perfecte’ verblijfsvergunning hebben, uit van het recht op die voorzieningen. Niet alleen migranten zonder verblijfsvergunning, ook mensen die nog in procedure zitten, gedoogd worden of onuitzetbaar zijn.

Op 1 juli `98 organiseerde het Autonoom Centrum een actie tegen de koppelingswet, die op die datum in werking trad. Zestig `ambtenaren’ met beeldschermen op hun hoofd, geketend en gekoppeld aan een centraal bediend computerpaneel, begroeven artikel 1 van de grondwet onder tien kubieke meter aarde. De tekst, een interpretatie van dit artikel van de gronwet, is gebeiteld in een monument op de Hofplaats, voor het Binnenhof in Den Haag. De bestelde vrachtwagen met aarde kieperde ter plekke de aarde neer en de bedrijvige, activistische `ambtenaren’ losten elkaar af in het scheppen en verplaatsen van kruiwagens aarde. Een zestal `zwarte kraaien’ legde een krans op het graf.

lees meer

Het wetsvoorstel Koppelingswet koppelt het recht van ieder burger(es) op kollektieve voorzieningen direkt aan de perfekte verblijfstitel. Dat houdt in dat alleen zij met een definitieve verblijfsstatus toegang hebben tot voorzieningen. Er is een ‘ladder’ met een zestiental soorten statussen, hoe verder onderaan de ladder hoe minder rechten. Onderaan de ladder uiteraard de ‘illegaal’ zonder enige voorziening, meer naar boventoe bijvoorbeeld vluchtelingen met een voorlopige of voorwaardelijke vergunning tot verblijf. Alle ‘kategorieën op de ladder zijn meer of minder gedupeerd door dit uitsluitingsmechanisme. Het is administratieve apartheid, met als doel afschrikken en buitensluiten van uitgeselecteerde groepen mensen.

lees meer

Binnenkort wordt in de Tweede Kamer het wetsvoorstel Koppelingswet behandeld (de bedoeling was voor de zomer maar naar het er nu uit ziet is de behandeling door de toenemende kritiek uitgesteld tot na de zomer). Een wet die het recht op collectieve voorzieningen koppelt aan de permanente verblijfsstatus.
De Koppelingswet koppelt dus ook het recht op gezondheid(szorg) aan de status van verblijf.

lees meer

Vlak voor de zomer kwam de regering eindelijk met een antwoord op de honderden vragen, die in de Vaste Kamercommissie voor Justitie waren gesteld naar aanleiding van het wetsvoorstel Koppelingswet.
Tegelijkertijd kwam het kabinet met een Nota van Wijzigingen en een Toelichting daarop.
Hier een overzicht van de belangrijkste punten.

lees meer

Inleiding gehouden tijdens de Derde Kamer bijeenkomst in Rotterdam over de Koppelingswet, 30 mei 1996.

Wijziging van de Vreemdelingenwet en enige andere wetten teneinde de aanspraak van vreemdelingen jegens bestuursorganen op verstrekkingen, voorzieningen, uitkeringen, ontheffingen en vergunningen te koppelen aan het rechtmatig verblijf van de vreemdeling in Nederland.

lees meer

De laatste jaren is het Nederlands vreemdelingenbeleid aan alle kanten aangescherpt. Strengere normen voor gezinshereniging, ‘gate-checks’ bij Schiphol, mobiel vreemdelingentoezicht aan de grenzen, ‘beperkte’ identificatieplicht, slechts een paar voorbeelden van maatregelen die tot doel hebben asielzoekers en migranten te ‘ontmoedigen’ naar Nederland te komen. Binnenkort wordt in de Tweede Kamer een volgende stap genomen in de afsluiting van Nederland: de Koppelingswet.

lees meer

Het voorstel Koppelingswet is voor vrouwen extra bedreigend. Vrouwen en kinderen kunnen zich, afgezien van alleenstaande asielzoeksters, hier niet zonder meer op zelfstandig verblijfsrecht beroepen. Zij komen dan ook veelal in het kader van gezinsvorming of -hereniging. Dit houdt in dat zij drie jaar waarvan één in Nederland getrouwd of samenwonend dienen te zijn, alvorens ze eventueel in aanmerking komen voor een zelfstandige verblijfsvergunning na scheiding. De praktijk laat vaak zien dat deze relaties voortijdig onder druk komen te staan. Veel vrouwen scheiden dan voor de drie jaartermijn en verliezen daarmee alles, wat zij via de afhankelijkheidsstatus hebben opgebouwd telt niet. Ook komt het vaak voor dat de echtgenoot misbruik maakt van deze afhankelijkheidsstatus. Hij kan haar onder druk zetten: doe wat ik zeg anders stap ik naar de vreemdelingenpolitie en dan lig je eruit. Veel vrouwen blijven zo gedwongen bij hun echtgenoot, ondanks (gewelds)problemen.

lees meer

Al sinds jaar en dag worden buitenlanders in Nederland geregistreerd bij de verschillende vreemdelingendiensten.

Gebeurde dat vroeger nog gewoon met kaartjes, met de komst van de computer hebben de meeste vreemdelingendiensten een ge-automatiseerde administratie ingevoerd. Ook de Immigratie- en Naturalisatie Dienst (IND) van het Ministerie van Justitie houdt een uitgebreide registratie bij van alle buitenlanders die een aanvraag voor een verblijfsvergunning of asielverzoek hebben gedaan. Hiernaast houdt de Marechaussee bij welke buitenlanders het land niet in mogen.
Met de opzet van het VAS is al in 1982 begonnen, alleen is het doel de afgelopen jaren aardig bijgesteld. Begin tachtiger jaren was de bedoeling om de procedures te versnellen en de werklast van de vreemdelingendiensten te verlagen. Het VAS zal nu vooral een belangrijke rol gaan spelen in het oppakken en verwijderen van illegalen. Bij de uitwisseling van gegevens over buitenlanders, maar ook bij politiecontroles, is het VAS zeer belangrijk.

lees meer

Er is al meer dan tien jaar sprake van het uitsluiten van illegalen van de Nederlandse samenleving. Wat in die tien jaar vooral veranderd is, is de beeldvorming rond illegalen. Had tien jaar geleden nauwelijks iemand van illegalen gehoord, nu heeft iedereen dat wel en vooral in negatieve zin.

Illegaal ben je niet, je wordt illegaal gemaakt. Regels, definities, beperkingen, afhankelijkheid. In een periode van minder dan 30 jaar is de vreemdelingwetgeving in Nederland vervat in restrictieve termen over wie hier wel en wie niet mag verblijven.

lees meer

Het onderstaand verhaal beschrijft het leven van een illegaal. Het verhaal is gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen en hier en daar is er de te verwachten nabije toekomst in vervlochten.

Ik ben Tarak. Ik kom uit Sri Lanka en woon sinds 1986 in Nederland. Bijna onmiddellijk vond ik werk in een groothandel voor de horeca. Wit werk, waarmee ik in het bestaan van mijn vrouw en mezelf kon voorzien. Het ging jarenlang eigenlijk heel goed. En dan word je ineens ziek, zelfs langdurig ziek en kom je daardoor in de WAO terecht.

lees meer

De consequenties van de invoering van de Koppelingswet drongen eind 1995 langzaam door in verschillende sectoren. Vooral de expliciet in het wetsvoorstel geformuleerde controletaken maken langzaam maar zeker de gemoederen los. Vooral in het onderwijs ontlokken de volgende passages uit het wetsvoorstel van de Koppelingswet protesten uit: Het ligt voor de hand dat een bevoegd gezag van een school bij de inschrijving van een (niet-leerplichtige) persoon naar dit document (document op grond van artikel 1 van de Wet op de Identificatieplicht) vraagt en de gegevens verifieert. Mocht er bij deze verificatie twijfel rijzen over de exacte status (verblijfsstatus) dan kan het bevoegd gezag op basis van artikel 48 van de Vreemdelingenwet de gegevens natrekken bij de Vreemdelingendienst.
(..) Voorstelbaar is dat een school periodiek nagaat of de toegelaten vreemdelingen nog voldoen aan de door de wet gestelde voorwaarden. (..) Gerealiseerd wordt dat (..) een verwijdering door de leerling en de school als pijnlijk ervaren wordt. Ook in dit geval moet echter het individuele belang het afleggen tegen het algemene belang, (..): het geheel ontmoedigen van verblijf van illegale vreemdelingen in Nederland. (..) Het wordt verder aan het beleid van de scholen overgelaten om te bepalen op welke wijze zij gestalte geven aan de hun opgelegde verplichting.

lees meer

Ook vanuit kerken is er verzet tegen de Koppelingswet. De Raad van Kerken Nederland heeft een brief geschreven aan Minister Borst van Volksgezondheid.
De Raad van Kerken stelt onder andere: ‘Hoe men ook tegen de positie van illegalen en de pogingen hen van alle voorzieningen uit te sluiten aankijkt, voorop moet staan dat er minimumnormen van humaniteit zijn die een beschaafde samenleving moet waarborgen, en dat deze waarborgen zich tot ieder mens, ongeacht zijn of haar verblijfsstatus, moeten uitstrekken.’ In de brief wordt met name ingegaan op de dreigende uitsluiting van medische voorzieningen.

lees meer

Het Haags Initiatief tegen Facisme en Discriminatie (HIFD) is één van de organisaties die het initiatief nam tot activiteiten tegen de Koppelingswet. Op 3 november 1995 schreef het HIFD een brief aan alle onderwijsstellingen in Den Haag, waarin kort en bondig werd uitgelegd wat de negatieve gevolgen van de Koppelingswet zullen zijn. De respons vanuit het onderwijs was groot. Veel onderwijsinstellingen schreven een protestbrief naar de wethouder van onderwijs.

lees meer

Een interview met Marijke Bijl van het Haags Initiatief tegen Fascisme en Discriminatie (HIFD). Marijke is ook betrokken bij het Ondersteunings Komitee Illegale Arbeiders (OKIA) in Den Haag ze kent de positie van illegalen dus goed.

Op welke wijze werd het HIFD actief betrokken bij de Koppelingswet?
Met één oog zijwaarts hou je als anti-discriminatie vereniging de vreemdelingenwetgeving bij. Daar wil ik zo nog wel meer over zeggen. Toen we in het najaar van 1995 de koppelingswet doornamen, duurde het even voor we de consequenties onder woorden konden brengen.

lees meer