Sympathie voor het werk van Buro Jansen & Janssen? Wordt dan nu donateur.
Voor het doen van onderzoek is Buro Jansen & Janssen volledig afhankelijk van giften en subsidies.
Buro Jansen & Janssen is aangemerkt als ANBI (Algemeen Nut Beogende Instellingen) instelling. Dit betekent voor mensen die ons willen steunen het volgende:
– Als een instelling door de Belastingdienst is aangewezen als een ANBI, kan een donateur giften van de inkomsten- of vennootschapsbelasting aftrekken (uiteraard binnen de daarvoor geldende regels).
Voor Buro Jansen & Janssen betekent dit:
– Een ANBI hoeft geen successierecht of schenkingsrecht te betalen over erfenissen en schenkingen die de ANBI ontvangt in het kader van het algemeen belang.
– Uitkeringen die een ANBI doet in het algemene belang zijn vrijgesteld voor het recht van schenking.

Stort gul: € 10,- , € 25,- € 50,- of meer per maand op:
Giro: 603904
tnv Stichting Res Publica te Amsterdam
Bij storting van € 50,- of meer krijg je een Buro Jansen & Janssen T-shirt opgestuurd!

Op 23 februari 2006 schreven wij in onze conclusies van het onderzoeksrapport naar het recht op vrijheid van demonstratie in Den Haag het volgende: ‘De gemeente beroept zich voor haar restrictieve (en zoals eerder aangegeven vaak onrechtmatige) beleid op haar status van regeringshoofdstad en van zetel van veel diplomatieke vestigingen. Als gevolg daarvan zou zij excessief worden geconfronteerd met demonstraties. De statistieken laten echter zien dat de gemeente Den Haag schromelijk overdrijft. Bij veel demonstraties gaat het slechts om individuen die wekelijks of dagelijks hun stem willen laten horen. Echt grote demonstraties komen er in Den Haag niet meer voor.’ Een harde conclusie die burgemeester Deetman terzijde schoof. In de media verscheen één artikel over het rapport met de kop ‘Den Haag te streng voor betogingen – Onderzoek Stadspartij’ in de Haagse editie van het Algemeen Dagblad. Verders bleef het stil. Geen media-golf, geen politieke consequenties. Aan de hand van een rapport van de nationale ombudsman, een selectie uit de vele voorbeelden die bij ons zijn binnengekomen, correspondentie van burgemeester Deetman en minister Remkes en een tegenrapport gemaakt in opdracht van burgemeester Deetman wordt de huidige stand van de vrijheid van betoging en meningsuiting geanalyseerd.

Mevr. de Vree schrijft in het NRC van 5 december dat ‘ons land écht vrijheid van meningsuiting kent’. Dhr. Philipse is het met haar eens. Hij plaatst daarbij wel een aantekening. Volgens hem onderschat de redactie van het NRC “de uitdaging die de aanwezigheid van bepaalde groepen moslimimmigranten stelt aan een open samenleving”. Maken mevr. De Vree en dhr. Philipse zich alleen druk over het voorgenomen film van dhr. Wilders en de twee foto’s van mevr. Hera omdat die een aanklacht zijn tegen de islam? Of maken zij zich echt hard voor het recht op de vrijheid van meningsuiting? En moet de overheid zich eigenlijk niet veel terughoudender opstellen?

De onnavolgbare berichtgeving over het onderzoek naar de wet op de uitgebreide identificatieplicht

Op 2 oktober 2007 mailden wij een persbericht rond over ons onderzoek naar de praktijk van de wet op de uitgebreide identificatieplicht. Dezelfde dag stuurden wij aan ongeveer 500 redacties een aantal fysieke exemplaren van de krant die wij hebben samengesteld. De kop van het persbericht luidde ‘Ruim 40.000 identiteitscontroles in 2005 en 2006 in Nederland’. Misschien enigszins populistisch geformuleerd, maar het dekte wel de lading van ons onderzoek. Niet één van 25 miljoen enquêtes op het internet per jaar, maar gedegen onderzoek waarbij met behulp van de wet openbaarheid van bestuur stukken van 25 politieregio’s, even zovele parketten, ministeries, Colleges van Burgemeesters en Wethouders en gemeenteraden zijn opgevraagd. In totaal tien ordners vol en 500 verhalen van slachtoffers van de wet zijn de basis van het onderzoek.

In het jaarlijkse rapport van de NGO Privacy International wordt Nederland afgeschilderd als een staat waar het met de privacy slecht is gesteld. Nederland staat onderaan hun ranglijst van privacyschendende staten. De plaats op de lijst is een gevolg van de stortvloed van genomen maatregelen die het niet zo nauw nemen met de bescherming van persoonlijke levenssfeer van Nederlandse burgers. Politici en opsporings, – en inlichtingendienstambtenaren zeggen dat het inleveren van onze privacy de prijs is die wij voor een veilige samenleving moeten betalen. Maar is wel dat zo?

”De beschaving van een Staat laat zich afmeten aan de manier, waarop tegenstanders worden behandeld”

Anoniem

States must ensure that any measures taken to combat terrorism comply with all their obligations under international law, and should adopt such measures in accordance with international law, in particular international human rights, refugee, and humanitarian law.

United Nations Security Council Resolution 1566

Hieronder treft u een overzicht aan van enkele belangrijke en in het oogspringende anti-terreur maatregelen die door de Nederlandse Overheid, in het leven zijn geroepen. Zoals uit onderstaande moge blijken, vormen deze maatregelen een fundamentele breuk met de beginselen van de rechtsstaat. Met name zal aan de orde gesteld worden de schending van de in EVRM en andere humanitaire rechtsverdragen vastgelegde rechtsregels , zoals het recht op privacy, het recht op een eerlijk proces, alsmede het recht, te worden gevrijwaard van foltering. [1]

Ook zal in het kort, aandacht worden geschonken aan de rol van informatie van Inlichtingendiensten bij het terreurstrafproces, alsmede aan de bedenkelijke verruiming van de opsporingsbevoegdheden van de politie, waardoor er reeds in een vroeg stadium tot arrestatie kan worden overgegaan.

Na veertig zittingen van de rechtbanken in Brugge, Gent, Brussel en Antwerpen, sprak het Hof van Beroep te Antwerpen op 7 februari 2008 de zeven verdachten van de DHKP-C vrij van bendevorming en lidmaatschap van een criminele en terroristische organisatie. Het bezit van wapens en valse documenten werd wel bewezen geacht. De ontdekking daarvan in een appartement in Knokke op 26 september 1999 vormde de aanleiding tot dit proces. Voor deze feiten werden Musa Asoglu, Kaya Saz en Fehriye Erdal veroordeeld voor respectievelijk 3 jaar, 21 maanden en 2 jaar met aftrek van het voorarrest. De resterende straf hoefden ze van het hof echter niet uit te zitten omdat de verdachten ‘een blanco strafregister’ hebben. Sukriye Akar, Dursun Karatas, Zerrin Sari en Bahar Kimyongür werden van alle feiten vrijgesproken.

het arrest in vier delen

de elektronische nieuwsbrief van Buro Jansen & Janssen
(achtergronden bij het nieuws)
Mocht je een interessant artikel hebben over je confrontatie met politie en justitie, een nieuwe wetgeving, onderzoek of scriptie mail het dan ons, info@burojansen.nl. Wij zullen dan kijken of we dit opnemen in onze nieuwsbrief.

Misschien heeft iedereen al kennis genomen van onze krant over de Wet op de Uitgebreide Identificatieplicht, misschien ook niet. Voor de volledigheid in deze nieuwsbrief, het persbericht, de krant en het artikel iets te verbergen over onze zoektocht naar cijfers. Naast de krant opnieuw rendition, spionnen in Nieuw Zeeland, help de Amerikanen luisteren ons af en terrorisme processen in België.

01 – inhoudsopgave
02 – krant WUID
03 – persbericht krant WUID
04 – WUID in statistieken
05 – vermorzelt door geheimdiensten (Duitsland)
06 – Terrorismebestrijding in België: het DHKP-C proces
07 – hype om VS-afluisterwet
08 – Al Qaida afdeling Ubbergen – terrorismebestrijding in Nederland
09 – bedrijfsspionnen in Nieuw Zeeland
10 – Verschenen: Buda’s Wagon
11 – Buro Jansen & Janssen in de media
12 – Buro Jansen & Janssen bij bijeenkomsten, lezingen, debatten en op scholen
13 – Donateurs gezocht!

Buro Jansen & Janssen heeft een infozine geschreven over de resultaten van haar onderzoek naar de uitvoeringspraktijk van de WUID. Het tijdschrift verschijnt gratis in een oplage van 100.000.
lees meer

Ruim 40.000 identiteitscontroles in 2005 en 2006 in Nederland
Niets te verbergen….
In de periode 2005 en 2006 heeft Buro Jansen & Janssen onderzoek gedaan naar de uitvoering van de Wet op de Uitgebreide Identificatieplicht (WUID). Tijdens het onderzoek zijn er verhalen van mensen verzameld, vragen in diverse gemeenteraden gesteld en is er met behulp van de Wet Openbaarheid van Bestuur informatie van politie en justitie boven tafel gehaald.
lees meer

In ons onderzoek hebben wij passief en actief verhalen van mensen verzameld. In totaal zijn dat er rond de 500 geworden en nog steeds bellen en schrijven mensen ons hun ervaringen. Is dit veel? In het licht van het aantal boetes dat in het kader van de Wet op de Uitgebreide Identificatieplicht wordt uitgeschreven, zo rond de 100.000, is 500 weinig. Wij kunnen dan ook geen harde conclusies trekken. De verhalen die in deze krant zijn opgenomen zijn exemplarisch voor de klachten die mensen bij ons hebben gemeld. In de loop van ons onderzoek kwamen wij tot de conclusie dat er wel veel mensen worden bekeurd, maar dat betrekkelijk weinig mensen klagen. Veel mensen weigeren wel hun boete te betalen en laten de zaak voor de rechter komen. Bij een dubbele bekeuring is het duidelijk dat er een overtreding is begaan waarvoor een burger wordt aangehouden. Op het moment dat je door rood licht fietst en wordt aangehouden is de kans groot dat je tegen twee boetes aanloopt als je geen legitimatie bij je hebt of wilt tonen. lees meer

Eigenrichting in de oorlog tegen de ‘terreur

In de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme zijn de missers allang geen uitzondering meer. Precisie bombardementen die burgers doden, willekeurige arrestaties, ‘verdwijningen’ en andere praktijken die doen denken aan de donkere dagen in Latijns Amerika maken stelselmatig deel uit van deze ‘oorlog’. Alles in dienst van het grotere goed, de bescherming van de Westerse heilstaat. Wie is er echter nog veilig. Het verhaal van Khaled el-Masri toont aan dat medewerkers van inlichtingendiensten en leger kunnen opereren met medeweten van hun superieuren. Vervolging en straf zullen ze niet snel oplopen. Het slachtoffer Khaled el-Masri, een Duits Staatsburger, wordt dubbel gestraft.
lees meer

De rechtzaak die in België loopt tegen elf vermeende leiders en leden van de Turkse organisatie DHKP-C (Devrimci Halk Kurtuluş Partisi/Cephesi, Revolutionaire Partij voor de Bevrijding van het Volk – Front), is binnenkort aan zijn tiende jaar toe. Vier van de beklaagden zijn in de afgelopen jaren vrijgesproken, voor de zeven anderen is het proces helemaal opnieuw begonnen op 13 september 2007. Van de zeven verdachten zijn er vier aanwezig op de zittingen. lees meer

Nederlandse desinteresse in eigen veiligheidswaanzin

Daar was ie plotseling de ‘afluisterwet’ van de Verenigde Staten of de uitbreiding van die wet. De koppen in kranten en de uitspraken in
radioprogramma’s waren niet misselijk. “E-mails vallen VS vanzelf in de schoot; Om eerlijk te zijn ging het debat niet over privacy van buitenlanders” is in Trouw te lezen. Het Algemeen Dagblad gaat een stap verder “Amerikaanse spionage begint de spuigaten uit te lopen – VS maken met nieuwe wet afluisteren gemakkelijker”. Het is begin augustus 2007 en het Amerikaanse Congres staat op het punt om met reces te gaan. President Bush kan echter niet langer wachten en wil een wetswijziging doorvoeren. De oorlog tegen het terrorisme vraagt om ferm optreden en dat is George Bush toevertrouwd. Enkele dagen later is de storm over deze wet overgewaaid.
lees meer

Het zal niemand ontgaan zijn, maar het NCTB (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding) heeft weer een nieuwe reclame campagne. ‘In Nederland werken steeds meer mensen samen om te voorkomen dat iemand terroristische ideeën krijgt’, luidt de tekst van de advertentie. ‘Veel mensen in onze maatschappij kunnen iets doen én doen dat ook’ gaat de tekst verder. Hier een voorbeeld van ijverige burgers die iets doen en behoren tot de schare fans van het NCTB.

In de opsomming van de arrestaties in het kader van terrorismebestrijding in Nederland (gepubliceerd in juli 2006) vermelden wij een arrestatie in Utrecht. Hier volgt een verslag van de arrestatie aan de hand van getuigen en verdachten.

Op 9 maart 2006 worden twee jongens gearresteerd in Utrecht. Zij worden verdacht van het voorbereiden van een terroristische aanslag. Over de telefoon en in de kroeg hadden ze zitten grappen over al Qaida, afdeling Ubbergen. De volgende dag worden ze wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Een jongen in de kroeg heeft waarschijnlijk de beide mannen aangegeven.
lees meer