Beste Annelies en andere CDA-ers,
Dank voor de uitgebreide reaktie op mijn protest tegen de identificatieplicht. Wat mij echter zeer stoort is de laatste zin uit het betoog: “Degenen die niets te verbergen hebben zullen er geen probleem mee hebben en er alleen de voordelen van inzien.” Dit kan alleen maar worden opgevat als een verdachtmaking aan elk mens die ertegen protesteert! U kriminaliseert hiermee het maatschappelijk verzet, en dat vind ik zeer kwalijk! We hebben toch het recht op vrije meningsuiting zeer hoog zitten, allemaal, dacht ik, ook het CDA, nietwaar? Hoe kunt u dan uw betoog met een dergelijke zin afsluiten. Daarmee neemt u alle mensen die bezwaar hebben tegen deze maatregel niet serieus, nee sterker nog, plaatst u ze in de hoek van “verdachten”!
Ook ik ben zeer bezorgd over de groeiende kriminaliteit. Hoewel ik begrijp dat de cijfers het tegenspreken, valt het mij ook op dat er steeds gekker dingen gebeuren, en dat bv. het aantal moorden in mijn eigen stad schrikbarend is toegenomen. Deze ontwikkeling baart ook mij grote zorg.
In het algemeen zie ik in mijn eigen omgeving het egoisme en de agressie toenemen, bijvoorbeeld in het verkeer en in de supermarkt. Ik heb er echter een andere uitleg voor. Ik denk dat de stress alleen maar toeneemt in onze maatschappij, en ik denk dat we daar eens naar moeten kijken. De informatietechnologie pakt mensen steeds meer in (van internet tot mobiele telefoon) en naast de gemakken ervan, levert het ook steeds meer ongeduld en stress op, volgens mij. Alles moet direkt bereikbaar zijn – mensen raken al te verwend en kunnen geen tegenslag meer verdragen.
De nadruk op materiele welstand en status d.m.v. werk, is ook al te lang doorgeslagen. Hier worden mensen niet “socialer” van! Ik heb het idee dat iedereen steeds harder werkt, en steeds minder tijd heeft voor zichzelf en zijn/haar naasten, tijd voor bezinning en inkeer, zo broodnodig voor een gezond mens-zijn. Daarnaast verhardt de samenleving vanuit de overheid. Vluchtelingen zijn niet meer welkom, WAO-ers worden onder druk gezet, mensen worden aan het werk gedwongen terwijl de arbeidsmarkt zeer krap is en broodnodige voorzieningen worden afgebroken. Ik zie door deze tendens van verharding geen positief voorbeeld vanuit de overheid voor een menswaardiger omgang met elkaar! Begrip en mededogen lijken plaatsgemaakt te hebben voor onbegrip en zwartmakerij.
In plaats van meer blauw, pleit ik dan ook voor meer liefde op straat, in huis, op school, op het werk en bij de overheid – al begrijp ik wel dat die doelstelling moeilijker (d.w.z. minder snel) te verwezenlijken zal zijn dan de uwe. Toch geloof ik dat u, als christelijke partij, het daarmee alleen maar eens zou moeten kunnen zijn! Kent u de 7 werken van barmhartigheid nog? (De hongerigen voeden – de dorstigen laven – de zieken
bezoeken – de naakten kleden – de vreemdeling herbergen – de gevangene bezoeken – de doden begraven). (Zie Mattheus 25:31-46.) En wat doet u daarmee vanuit uw verantwoordelijkheid als regeerders?
Ik geloof nu eenmaal niet dat een steeds strakker wordende kontrole afdoende is om de problemen waar we voor staan op te lossen. Ik denk zelfs dat het de onvrede zal doen toenemen onder de bevolking. Ik denk dat we toe moeten naar een enorme mentaliteitsverandering – maar daarin moeten
dan wel andere normen en waarden worden voorgeleefd dan nu. Zolang geld zo’n afgod is in onze samenleving, kun je niet veel beters verwachten dan wat er nu gebeurt. Alles draait om “ikke, ikke” en “hebben, hebben”. Als dan ook nog de meest kwetsbaren in onze samenleving en daarbuiten worden
gepakt en gekriminaliseerd, is het eind zoek.
Ik weet wel dat het niet eenvoudig is om dit land te regeren, zeker niet in deze tijd. Er is veel wijsheid voor nodig, kreativiteit en liefde. De problemen waar we voor staan zijn zeer kompleks van aard. Wat ik graag zou zien is, dat er bij dergelijke problemen een ‘kommissie van wijze mensen’ wordt ingeschakeld. Die kan wisselen van samenstelling, maar wat ik
belangrijk vind is, dat zij bestaat uit mensen uit ALLE geledingen van de samenleving – dus van bijstandsgerechtigde tot politicus, van wetenschapster tot boeddhist – alle, werkelijke alle verschillende mensen die een visie willen verwoorden, die een kant van de werkelijkheid
vertegenwoordigen.
En dan pas beleid gaan maken, als je zeker weet dat je de WORTEL van het probleem hebt doorgrond, en van daaruit de juiste oplossing ziet! Ik heb nu het idee dat er “maar wat gedaan wordt” door de overheid, een soort paniekvoetbal, vooral sinds de opkomst van de LPF. Er worden al te haastig oplossingen gezocht, en die worden dan vooral gezocht in
repressie, meer kontrole, verharding. Zonder dat voor MIJ al duidelijk is wat nu de werkelijke wortels zijn van bv. de groeiende agressie overal. Het lijkt me heel belangrijk dat we dat eerst eens helder krijgen!
Er is wijsheid nodig
om de juiste vragen te stellen
en om open te staan
voor de juiste antwoorden…
Veel wijsheid gewenst,
Ivon Versnel
Tilburg.