• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • De gekrulde tenen van Ali Eddaoudi: aan het woord: ali eddaoudi, geestelijk verzorger in de bredase gevangenis.

    “Je moet ook enigszins volwassen zijn voor de islam, wil je het begrijpen. Religie is niet zo maar even van ik doe wat er in die koran staat. Dat moet je wel overwogen doen, daar moet je over nadenken. Daar moet je ook over kunnen filosoferen.” Aan het woord is Ali Eddaoudi, geestelijk verzorger in de Bredase gevangenis. Eddaoudi is soms te zien in actualiteiten programma’s als NOVA.

    ‘Als je niet fatsoenlijk over kwesties communiceert vanuit enerzijds de islam maar anderzijds ook met een been in de samenleving, dan krijgen jongeren niet de bagage mee die zij zouden moeten krijgen. Ik sprak laatst een jongen die zei dat volgens de Koran een overval plegen mag, want het zijn toch ongelovigen. Zijn overtuiging was gebaseerd op een enkele passage in de koran waarin iets staat over de oorlogsbuit. Maar dat is een oorlogssituatie. We bevinden ons niet in een oorlogssituatie, maar die jongen was al zover dat hij vond dat alle mensen die niet moslim zijn in dit land, tegen de islam waren. Als dan een malloot als Zalm gaat roepen het is oorlog, dan geef je die jongens gewoon gelijk. Soms vind ik het echt kinderspel wat daar in Den Haag gebeurt. Ik zit dan met gekrulde tenen te kijken en denk ben jij een minister, dat je dit zo zegt. Zo impulsief, zo simpel reageren, zo simplistisch, en niet beseffen dat je zo veel invloed hebt op degenen die aan het kijken zijn.” We spreken Ali Eddaoudi in de multifunctionele geloofsruimte van de gevangenis. Achter het altaar is een ruimte voor de moslims ingericht.

    “Nederland moet de islam gaan erkennen. Het is niet meer de joods-christelijke samenleving. Het zou buitengewoon verstandig zijn dat Nederland de islam als een godsdienst gaat zien die ook bij Nederland hoort. Dan baken je het af, maak je het helder en geef je ook de moslims die je wel aan je zijde hebt het gevoel van ‘hé, jullie zijn ook van ons’. Zelfs ik heb nog steeds niet het gevoel dat mijn geloof gewaardeerd en erkent wordt. Sterker nog, soms voel je, je echt bijna een kakkerlak in deze samenleving. Ik kan er mee omgaan, maar tientallen, duizenden andere jongeren niet.” Eddaoudi is een betrokken Nederlander. Poogt actief ook te werken aan de samenleving, maar wil wel zijn individualiteit behouden. Hij stond samen met enkele andere mensen aan de basis van koerswijziging.nl.

    ‘Dus je moet bij de wortel beginnen en zorgen dat je ook die hoogopgeleide een plek krijgen, en hun geloof een plek krijgt waardoor je ze gewoon wint. En waardoor je als overheid meer kans maakt, meer creëert in de zin van de islam is van ons, en de jongens moeten hier een plek hebben. Zo simpel is dat. Nu is het veel meer van ‘je moet uitkijken, het is een gevaar, het is link’. Notabene de Paus heeft vorig jaar zelfs een brief geschreven waarin hij katholieke vrouwen waarschuwt voor moslimmannen, omdat steeds meer katholieke vrouwen moslim worden. De kerk, een orgaan waarvan je toch toenadering tot elkaar verwacht. Een samenleving waarin vrouwen aan de ene kant worden beschermd, heel erg zelfs, de Hirsi Ali’s en dat soort mensen worden met pantserauto’s vervoerd en beveiligd omdat ze voor vrouwen opkomen. Prima, allemaal goed. Maar tegelijkertijd zijn het dezelfde mensen die vrouwen uitsluiten. Je zal maar een zusje hebben die een hoofddoek draagt en nooit een stageplek krijgt.”

    Eddaoudi praat gepassioneerd, maar zeker niet alleen maar negatief over de toekomst. “Het zijn van die kleine dingetjes die je kunt doen om het gevoel te geven we werpen ons ook in de bres voor die vrouwen. Waarvoor zou een moslimvrouw met een hoofddoek niet volwaardig zijn? En bovendien geef je moslims ook nog het gevoel voor iedereen is er ruimte. Dus die moslims zijn ook gedwongen zo te denken over anderen. Dan zijn zij dus ook gedwongen om tolerant te zijn t.o.v. homo’s, lesbiennes, mensen in korte rokjes. Op het moment dat je mensen in hokjes stopt, geef je in feite alle vrijheid weer aan die mensen om in hokjes te denken. Dus moslims worden, in mijn ogen bekrompen gemaakt.”

    De