Met een luide knal wordt de voordeur van een huis in Den Haag opengeblazen. Zwaarbewapende leden van een arrestatieteam dringen naar binnen en arresteren de twee inwoners, Tarek en Ali. Ze worden in een cel opgesloten en mogen met niemand contact hebben. Ze krijgen alleen een advocaat te spreken. Die kan hen ook niet helpen, want justitie wil niet vertellen wat voor bewijsmateriaal er is. Alleen de beschuldiging wordt vermeldt: samenspanning tot het plegen van een terroristisch misdrijf. Tarek en Ali ontkennen de beschuldigingen.
Twee jaar later moeten ze voor de rechter verschijnen. Al die tijd hebben ze in de cel gezeten. In de rechtszaal presenteert justitie het bewijs. Tarek en Ali zouden hebben afgesproken het kamerlid Geert Wilders te vermoorden. Het bewijs daarvoor is afkomstig van de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst. Hoe de AIVD aan dat bewijs is gekomen, blijft geheim. Tarek en Ali protesteren. Misschien hebben ze ooit in een overmoedige bui wel wat stoere uitspraken gedaan. Maar ze zijn nooit echt van plan geweest Wilders te vermoorden. Voor de rechter maakt dat niet uit. Het tweetal wordt tot hoge straffen veroordeeld.
Science fiction? Niet in Nederland. Als twee mensen afspreken een aanslag te plegen, zijn ze strafbaar. Ook als het alleen maar stoere praat is, en ze verder niets doen om het misdrijf voor te bereiden. Dat is het gevolg van een van de vele nieuwe wetten in Nederland om terrorisme te bestrijden. Net zoals het mogelijk is om informatie van de geheime dienst te gebruiken om iemand te veroordelen, zonder dat advocaten of de rechter kunnen controleren of die informatie wel klopt. De politie mag ook veel eerder in iemands leven gaan snuffelen. Als een jonge moslim zijn baard laat groeien, een djelba gaat dragen en een ‘radicale’ moskee bezoekt, kan dat al reden zijn om een onderzoek in te stellen.
De Nederlandse regering denkt zo terrorisme beter te kunnen bestrijden. Maar veel mensen, waaronder rechters, hebben grote kritiek op de nieuwe wetten. Het denken wordt strafbaar, vinden ze. Politie en inlichtingendiensten mogen in het leven van mensen snuffelen op basis van vage ‘aanwijzigingen’. Surf je wel eens over internet op zoek naar informatie over de wandaden van de Amerikanen in Irak? Roep je in het openbaar wel eens iets radicaals? Het is voldoende om in de kaartenbakken van de politie en inlichtingendienst te komen te staan. Er is steeds minder bewijs nodig om iemand celstraf te geven. Dat is een gevaarlijke ontwikkeling
Zullen de nieuwe wetten helpen om terrorisme te bestrijden? Waarschijnlijk niet. Wel wordt het risico veel groter dat onschuldige mensen worden lastiggevallen, of in de cel belanden. Want geheime diensten en de politie maken wel eens fouten. Denk maar aan de massavernietigingswapens die in Irak zouden zijn.