Dupont op Justitie en Veiligheid
Weet u nog hoe dit jaar vele ronkende motoren geheel ongehinderd hun weg zochten in het kleine Limburgse dorpje Heerlen? Hoewel er landelijk hard wordt opgetreden tegen motorclubs, en in Limburg nog harder, is de bestrijding van het motorclubfenomeen in Heerlen wellicht in de best denkbare handjes.
In Heerlen namelijk is burgemeester ‘Riding Ralf’ Krewinkel persoonlijk garant tegen de opmars van ongewenste motorelementen. Een motorclub wil zich vestigen in Heerlen? Sheriff Ralf spoedt zich op zijn driewieler ter plaatse en onderneemt actie. Niet sterk in het onthouden van dingen wist hij later de gemeenteraad niet te melden om welke motorclub het ging, maar één ding was zeker, sheriff Ralf had de heren een ultimatum gesteld. Wegwezen hier, dit is mijn stad! En ze waren gegaan, de onbekende heren van de onbekende motorclub op hun onzichtbare en geluidloze motoren.
Hoe anders ging het toen de dappere mannen van Blue Knights MC het plaatsje aandeden voor hun jaarlijkse congres. Villa Eikhold staat tot jullie beschikking, riep Ralf die zich voor de gelegenheid in een strak lederen pakje had gestoken. Royaal besprenkelt met zijn favoriete parfum, Brut, had Riding Ralf persoonlijk aan de dorpsgrenzen gestaan om zijn stoere helden te verwelkomen. Het enige geluid was van zijn piepende driewieler geweest. Wat een dag, wat een buitenkans voor Ralf, wat een stoere mannen!
Ralf en de Blue Knights waren bij elkander in goede handen geweest. De stoere rijders van de Blue Knights MC als vertegenwoordigers van de wet en de ‘law and order’-burgemeester van het gezagsgetrouwe Limburgse plaatske. Blue Knights was een échte politiemotorbende en ja, Ralf hield daar wel van. Nog persoonlijk had hij overal in het dorp in de nachtelijke uurkes ‘Welkom politie, welkom vrienden, welkom Blue Knights’ gekalkt op muren ende schuttingen. Jaja, Ralf was een man van zijn woord. Kortom, een man van woorden.
Want na het vertrek van de Blue Knights was de tovenaarsleerling van Jos Som wakker geworden. Wat is er toch?, riep hij met gesmoorde stem, onderwijl in de pijpen van zijn leren broekske schietend. Het was zijn trouwe deputy geweest. Relf, had het bijna Amerikaans geklonken, Relf, we have a situation here! Er was een corrupte agent aangehouden. Verdakke zech!, grimasde Ralf met zachte ‘g’, had dien agent nie wa discreter kunnen wezen?
Maar zoals de plaatselijke krant, 1Limburg, zou vermelden vandaag, waren er maar liefst twee hele stoute agenten opgepakt. Zij hadden hun politieuniformpjes en een portofoon verkocht aan bandieten uit de streek. ‘Met een portofoon is het voor criminelen mogelijk om mee te luisteren met politieagenten, recherche en de meldkamer. De uniformen zijn mogelijk gebruikt om misdrijven te plegen.’, meldde 1Limburg nog. Eén van de booswichten was zelfs afkomstig uit Heerlen. De andere uit Sittard, u weet wel waar leden van motorclubs niet meer in de horeca mogen vertoeven, omdat ze zo crimineel zijn.
En toch gaat volgend jaar dat congres van de Blue Knights gewoon door, piepte Ralf verbeten. Want Ralf had zijn droom om ooit prospect te worden nog niet opgegeven.