• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • fort2_75

    139 punt  na  geen  nieuwe  inzichten  waren  verkregen  in  de  zaak  van  “Haagse  Kees”  en  dat  er  evenmin iemand   een   verwijt   kon   worden   gemaakt   betreffende   zijn/haar   optreden   in   deze   zaak.   Onder verwijzing  naar  andere  “netelige  dossiers  van  voormalige  infiltranten  en  informanten”  bracht  Docters van    Leeuwen    verder    naar    voren    dat    in    verband    met    deze    dossiers,    ondanks    allerhande voorzorgsmaatregelen, toch “politiek/publicitair zeer gevoelige incidenten” konden ontstaan en dat een adequate  verzameling  van  feiten  tot  op  het  hoogste  niveau  dus  van  groot  belang  was.  Wat  in  dit verband nog ontbrak, zo meende Docters van Leeuwen, was “een efficiënte en effectieve aansluiting van college en minister” aan het platform van CID-officieren. Om dit tekort te repareren stelde hij voor om  een  beleidsgroep  te  vormen  waarin  ook  een  of  meer  medewerkers  van  het  departement  zouden zitten. Na het nodige vooroverleg op het departement schreef de minister van Justitie op 28 mei 1997 aan  Docters  van  Leeuwen  dat  zij  instemde  met  zijn  voorstel  om  een  “werkgroep”  in  te  stellen.  Op  de andere  punten  in  de  laatstgenoemde  brief  kwam  zij  niet  terug.264  Wel  liet  zij  op  dezelfde  dag  de voorzitter  van  de  Tweede  Kamer  weten  dat  het  nadere  onderzoek  dat  zij  had  laten  instellen  naar aanleiding   van   Kamervragen   over   de   verblijfplaats   van   een   voormalige   informant   geen   nieuwe inzichten hieromtrent had verschaft.265 5.7 De opkomst van het derde spoor De  hevige  aanvaring  die  zich  in  januari  1997  voordeed  tussen  Zwerwer  en  Noordhoek  omtrent  de contacten  met  een  bepaalde  informant  vormde  in  zekere  zin  slechts  de  manifestatie  van  een  veel belangrijkere ontwikkeling: de opkomst van een derde spoor ( afgezien nog van de activiteiten op het Amsterdamse  parket  die  wellicht  als  een  vierde  spoor  kunnen  worden  gekenschetst).  Wat  was  er namelijk aan de hand? De betrokken informant had naar aanleiding van het verhoor van een overheidsfunctionaris bij de Commissie-Van  Traa  contact  gezocht  met  het  ministerie  van  Justitie.  In  de  brief  die  hij  –  inmiddels “Fokker”  gedoopt  –  aan  de  minister  schreef  beweerde  hij  te  weten  hoe  het  er  in  de  IRT-tijd  werkelijk aan  toe  was  gegaan  en  dat  hij  bereid  was  om  hierover  verklaringen  af  te  leggen,  wanneer  dit  zou gebeuren  in  het  bijzijn  van  een  hoge  ambtenaar.  “Fokker”  suggereerde  in  het  bijzonder  dat  (iemand van)  de  FIOD  een  hoogstbedenkelijke  rol  had  gespeeld  in  de  drugstransporten.  Een  van  de  redenen waarom  het  parket  Haarlem  werd  benaderd  om  met  deze  persoon  aan  de  praat  te  gaan  was  de eerdere  betrokkenheid  van  Snijders  bij  de  afwikkeling  van  informantenkwesties.266  Naar  zijn  eigen zeggen kreeg hij namelijk van Borghouts zelf het verzoek om met betrokkene te gaan spreken. En het was  Snijders  die  vervolgens  Zwerwer  aansprak  om  de  rol  van  hoge  ambtenaar  te  spelen.  Verder betrok hij niet alleen De Wit maar ook Schouten bij de zaak. De Wit omdat hij wilde voorkomen dat de RCID Kennemerland in dit verband een rol zou gaan spelen.267  De  aanwezigheid  van  Schouten  vond hij nodig om een veiligheidsrisico-analyse te maken.268 Het  is  niet  onbelangrijk  om  te  weten  waarom  rondom  het  verhoor  van  deze  briefschrijver  zoveel onderzoeksactiviteiten werden ontplooid. Voor Holthuis was het duidelijk269: “Dat is eigenlijk helemaal absurd. Op een bepaald moment meldt een bron zich rechtstreeks bij de minister en zegt dat hij wel weet hoe het in de IRT-periode precies gegaan is. Omdat                                                 264 Brief minister van Justitie (namens haar ondertekend door de secretaris-generaal) d.d. 28 mei 1997 aan A. Docters van Leeuwen (A5). 265 Brief minister van Justitie (namens haar ondertekend door de secretaris-generaal) d.d. 28 mei 1997 aan A. Docters van Leeuwen (A5). 266 Interview S. Zwerwer d.d. 16 januari 2001. 267 Interview J. Snijders d.d. 12 februari 2001. 268 Interview P. Schouten d.d. 9 februari 2001. 269 Interview H. Holthuis d.d. 17 januari 2001.