Als je niet tot deze ‘elite’ behoort is het binnenkomen bij COPEX niet zo gemakkelijk, de pers moet daarvoor eerst door een screening heen. COPEX heeft de afgelopen jaren dan ook flink onder vuur gelegen, waarbij een documentaire van Channel 4 uit 1994, The Torture Trail en vervolgprogramma’s een doorslaggevende rol spelen. Er worden geen lijsten van bezoekers en exposanten (of de landen waar ze vandaan komen) vrijgegeven.
COPEX wordt overigens niet alleen in Engeland georganiseerd. Vorig jaar juli was er een COPEX-beurs in Tel Aviv als onderdeel van de Security Israel Exhibition; in december was COPEX in Miami, gericht op het Caribisch gebied en Zuid-Amerika; in april 1998 werd COPEX georganiseerd in Amman onder hoede van de speciale troepen van Jordanië en het wakend oog van prins Abdullah bin Al-Hoessein. In Oktober 1998 zal er een COPEX-beurs worden georganiseerd in San Diego en in mei 1999 in Washington. Het programma van de laatste beurs is nog niet bekend, maar je kunt je al wel opgeven voor de praktische lessen in speciale operaties en zeer risicovolle operationele vaardigheden onder leiding van ervaren instructeurs. Tenslotte is er dan nog dichter bij huis de beurs in het Wembley conferentiecentrum in Londen in september 1998. Vorig jaar was de beurs uitgeweken naar een terrein van het Britse ministerie van Defensie, wegens de steeds heviger protesten bij het conferentieoord in Esher, waar de beurs tot 1996 werd georganiseerd.
De Campaign Against Arms Trade (CAAT) protesteert al sinds 1985 tegen de COPEX wapenbeurs. In aanloop naar de beurs van 1998 kondigt CAAT een drie-daags protest aan tegen de “markt voor martel wapens.” Vorig jaar maakte CAAT bekend dat 50 landen de beurs bezocht hadden waaronder Turkije, Indonesië, Iran, Saoedi-Arabië en China.
Het Internet bevat inmiddels verschillende Web-sites waar mensen hun kritiek op COPEX spuien. Er is ook een brief van COPEX zelf te vinden waar ze alles, maar dan ook alles ontkennen wat tot nu toe over COPEX naar buiten is gekomen en waar ze de protestindustrie onder de loep nemen: “De huidige situatie is als volgt: de ‘demonstranten’ zijn geharde politieke activisten, goed getraind en gesubsidieerd en ze zoeken aan de ene kant naar zoveel mogelijk confrontatie met de autoriteiten en aan de andere kant willen ze zoveel mogelijk economische schade veroorzaken. Dit is economisch terrorisme dat zich richt op banken, de cosmetica-industrie en de defensie-industrie; ze richten zich in feite op iedere vorm van economische activiteiten die kan worden gedestabiliseerd.” Bekende taal van de organisatie. Toen in 1995 COPEX in Duitsland, na aanhoudende protesten en de bekendmaking van het nieuws dat de plaatselijke organisator banden met extreem-rechts had, niet doorging stelde COPEX dat de activisten “rood-groene extremisten” waren die “hun machtswellust verbergen achter het masker van sociaal bewustzijn.”

Bron: http://www.copex.com, zie verder CAAT News 149 en 150, VD AMOK nr. 5, 1995 en nr. 1, 1996.

MILIPOL het Franse alternatief

Ook Frankrijk heeft een dergelijke beurs, MILIPOL, die wordt georganiseerd door Sofremi (SOcieté FRançaise for Exports of equipment, systems and services connected with the Ministry of Interior), dat voor 35% in handen is van de Franse staat. De rest is in handen van 22 Franse bedrijven. MILIPOL is opgezet, omdat in de jaren zeventig bleek dat de contacten van de Franse bedrijven die politiewapens leverden nogal beperkt waren. In 1984 werd de eerste MILIPOL beurs georganiseerd. De beurs was gericht op mensen werkzaam op het veiligheidsterrein: producenten, gebruikers en kopers van alle nationaliteiten. Ze kreeg in de loop der jaren ook meer toeloop van veiligheidsdiensten. Overigens beperkt ook MILIPOL zich niet tot een beurs in het land waar de organisatie is gevestigd en organiseert een twee-jaarlijkse beurs in Qatar.
MILIPOL is minder gesloten dan COPEX. Het publiceert lijsten van exposanten, geeft schematisch weer welke produkten verkocht worden en geeft wat informatie over bezoekersaantallen en origine. In 1997 stelden 443 bedrijven uit 37 landen hun produkten ten toon (1993: 301 uit 19 landen, 1995: 411 uit 23). De bezoekers kwamen in 1997 uit 112 verschillende landen (1993: 89, 1995: 95). De deelnemers variëren van de Parijse brandweer, via het Russische Ministerie van Binnenlandse Zaken tot een bedrijf dat zich tooit met de naam STOP STICK International uit de VS. Meer dan de helft van de bezoekers komt uit het bedrijfsleven, de rest werkt bij overheidsdiensten, zoals defensie, justitie, en in de diplomatieke dienst.
Op de lijst van exposanten in Parijs in 1997, prijken een paar Nederlandse bedrijven: AKZO-Nobel, DSM en Ten Cate. In Qatar waren in 1996 aanwezig: GATSO(*) en wederom AKZO-Nobel. Over GATSO is weinig bekend, de andere drie bedrijven produceren speciale vezels die gebruikt kunnen worden voor kogelwerende vesten, helmen en schuilplaatsen, wat waarschijnlijk de reden is dat ze op deze beurs staan.
MILIPOL is in kringen van activisten tegen wapenhandel veel onbekender dan COPEX, wat vooral te maken zal hebben met het feit dat er geen campagne tegen loopt, zoals in Groot-Brittannië. MILIPOL kan evenwel gezien worden als de Franse tegenhanger van COPEX. Franse dienstweigeraars overwegen acties tegen de volgende MILIPOL-beurs in November 1999 te ondernemen.

* GATSO wordt door MILIPOL vermeld als Nederlands bedrijf, maar is volgens een snel onderzoekje Brits en houdt zich bezig met radarapparatuur voor voertuigen (navigatie en opsporing).

Bron: http://www.milipol.com
***********************************

AMOK – Campagne Tegen Wapenhandel
Pesthuislaan 39

1054 RH Amsterdam

ph/fax + 31 20 616 46 84
e-mail amokmar@antenna.nl

http://www.antenna.nl/amokmar

***********************************

Uit : VD-Amok-special over inlichtingendiensten
december 1998 WAPENHANDEL