Vreemdelingendetentie is een wonderlijk iets. Het wordt gepresenteerd als een bestuurlijke maatregel, alsof het acceptabel is om mensen die niets misdaan hebben op te sluiten. Het klinkt bijna klinisch, maar helaas is een bestuursrechtelijke straf vaak erger dan een strafrechtelijke. Beroepsmogelijkheden, uitgebreide rechterlijke toetsing en andere rechten van verdachten zijn in de loop der jaren meer en meer uitgehold.
De overheid doet onderzoek naar de uitvoering van haar eigen beleid. Dit onderzoek is zowel voor de beeldvorming als voor de juridische praktijk van belang. Een hoogleraar en niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) zijn op de hoogte van dit ‘interne onderzoek’. Waarom brengt dan niemand de resultaten naar buiten? En waarom ontkennen de hoogleraar en het ministerie het bestaan van intern onderzoek? En waarom wordt dit onderzoek niet overhandigd aan de Tweede Kamer?
De profielschetsen heten respectievelijk ‘Profielschets van vreemdelingen in bewaring, een verkennend onderzoek uit september 2009’ en ‘Een profielschets van vreemdelingen in bewaring 2010 van 1 februari 2012, definitief onderzoek’. Het verkennende onderzoek heeft betrekking op 2008. ‘Iedereen die in dit jaar als vreemdeling bij de sector DBV (Directie Bijzondere Voorzieningen, -red.) aanwezig is geweest, is meegenomen in het onderzoek. Concreet betekent dit een optelling van diegenen die aanwezig waren per 1 januari 2008, plus diegenen die in 2008 als vreemdeling zijn ingestroomd. Indien een vreemdeling meerdere keren in 2008 is ingestroomd, is gekozen om alleen de laatste instroom in de vreemdelingenbewaring mee te nemen in de selectie.’
Interne justitiële rapportages scheppen onrustbarend beeld
De op basis van intern justitieel onderzoek opgestelde profielschetsen over mensen in vreemdelingenbewaring, die buro Jansen & Janssen onder ogen heeft gekregen, zijn verre van volledig en vertonen veel ongerijmdheden.
Het getuigt van een gebrek aan rechtsstatelijkheid om mensen zonder identiteits- en/of verblijfspapieren zomaar op te sluiten. Nederland heeft dan wel een Vreemdelingenwet (lees: een soort bestuurswet) maar personen wiens enige ‘vergrijp’ is dat zij niet over de juiste documenten beschikken gevangen zetten, soms voor zeer lange tijd of meerdere keren, druist in tegen de rechten van de mens.
De mate van onrechtvaardigheid wordt nog groter als mensen die in vreemdelingenbewaring zitten worden afgeschilderd als criminelen, terwijl uit de feiten blijkt dat daar weinig van waar is. De rechtsstatelijke absurditeit hiervan bereikt ten slotte grote hoogte als onderzoek dat aangeeft dat deze vluchtelingen in bewaring gewoon nette mensen zijn, onder het tapijt wordt geschoven.
Vreemdelingendetentie is een wonderlijk iets. Het wordt gepresenteerd als een bestuurlijke maatregel, alsof het acceptabel is om mensen die niets misdaan hebben op te sluiten. Het klinkt bijna klinisch, maar helaas is een bestuursrechtelijke straf vaak erger dan een strafrechtelijke. Beroepsmogelijkheden, uitgebreide rechterlijke toetsing en andere rechten van verdachten zijn in de loop der jaren meer en meer uitgehold.
De profielschetsen 2008 en 2010 zijn in dat licht opmerkelijk te noemen. Opmerkelijk omdat het ministerie van Justitie, tegenwoordig Veiligheid en Justitie, de rapportages niet openbaar maakt en omdat de mensen in vreemdelingendetentie eigenlijk nette mensen zijn. Deze mensen worden echter zwaar gestraft, zowel fysiek door opsluiting, ongewenst verklaring en andere beperkingen, maar ook door de stigmatisering als zijnde criminele vreemdelingen.
artikel als pdf
het onderzoek
profielschets 2008
profielschets 2010
De overheid doet onderzoek naar de uitvoering van haar eigen beleid. Dit onderzoek is zowel voor de beeldvorming als voor de juridische praktijk van belang. Een hoogleraar en niet-gouvernementele organisaties (ngo’s) zijn op de hoogte van dit ‘interne onderzoek’. Waarom brengt dan niemand de resultaten naar buiten? En waarom ontkennen de hoogleraar en het ministerie het bestaan van intern onderzoek? En waarom wordt dit onderzoek niet overhandigd aan de Tweede Kamer?
artikel als pdf
het onderzoek
profielschets 2008
profielschets 2010
De profielschetsen heten respectievelijk ‘Profielschets van vreemdelingen in bewaring, een verkennend onderzoek uit september 2009’ en ‘Een profielschets van vreemdelingen in bewaring 2010 van 1 februari 2012, definitief onderzoek’. Het verkennende onderzoek heeft betrekking op 2008. ‘Iedereen die in dit jaar als vreemdeling bij de sector DBV (Directie Bijzondere Voorzieningen, -red.) aanwezig is geweest, is meegenomen in het onderzoek. Concreet betekent dit een optelling van diegenen die aanwezig waren per 1 januari 2008, plus diegenen die in 2008 als vreemdeling zijn ingestroomd. Indien een vreemdeling meerdere keren in 2008 is ingestroomd, is gekozen om alleen de laatste instroom in de vreemdelingenbewaring mee te nemen in de selectie.’
artikel als pdf
het onderzoek
profielschets 2008
profielschets 2010
De op basis van intern justitieel onderzoek opgestelde profielschetsen over mensen in vreemdelingenbewaring, die buro Jansen & Janssen onder ogen heeft gekregen, zijn verre van volledig en vertonen veel ongerijmdheden.
Het getuigt van een gebrek aan rechtsstatelijkheid om mensen zonder identiteits- en/of verblijfspapieren zomaar op te sluiten. Nederland heeft dan wel een Vreemdelingenwet (lees: een soort bestuurswet) maar personen wiens enige ‘vergrijp’ is dat zij niet over de juiste documenten beschikken gevangen zetten, soms voor zeer lange tijd of meerdere keren, druist in tegen de rechten van de mens.
De mate van onrechtvaardigheid wordt nog groter als mensen die in vreemdelingenbewaring zitten worden afgeschilderd als criminelen, terwijl uit de feiten blijkt dat daar weinig van waar is. De rechtsstatelijke absurditeit hiervan bereikt ten slotte grote hoogte als onderzoek dat aangeeft dat deze vluchtelingen in bewaring gewoon nette mensen zijn, onder het tapijt wordt geschoven.