Onvolledig informeren van publiek en politiek, geen juiste weergave van de cijfers en het forceren van een positief resultaat. Fouilleren was volgens de gezagsdriehoek in Utrecht succesvol, hoewel er in de Evaluatie preventief fouilleren 2007 wel wordt opgemerkt dat de effectiviteit niet is vast te stellen. Onderzoek van Buro Jansen & Janssen toont aan dat in twee van de drie risk areas de maatregel averechts werkte, dat er voor het risicogebied binnenstad door verandering van de omvang van het gebied en onduidelijke cijfers geen conclusies zijn te trekken en dat het aantal wapens per inwoner van Utrecht in de vier jaar dat er is gefouilleerd is toegenomen.

lees meer

Bestrijding van de criminaliteit door het afsluiten van snelwegen lijkt een uitvloeisel van de aanpak van nodale controle en informatiegestuurde politie. De redenering is eenvoudig. Boeven en andere slechteriken in de woorden van overheidsfunctionarissen gebruiken snelwegen als aan- en afvoerroutes van criminele waar. Door de snelweg af te sluiten en iedereen te controleren wordt de criminaliteit bestreden. Deze ongerichte controle acties gericht tegen niet verdachte burgers lijken proeftuinen voor het samenwerken van tientallen opsporingsdiensten en meer dan honderd functionarissen. Het denken binnen het opsporingsapparaat is duidelijk gekanteld. Iedereen is verdachte op de rijkswegen. Het Kwaad beweegt zich. In het verleden vooral in het oosten van het land, waar de operatie Ochtendgloren zijn oorsprong kent, maar de laatste jaren ook in het westen en zuiden, waar inmiddels vergelijkbare operaties onder de naam Avondlicht worden gehouden.
Kritische kanttekeningen, vragen, evaluaties, analyses, het is allemaal niet nodig. Twijfelaars van de maatregel worden net zolang onder druk gezet tot ze instemmen en een kritische beschouwing van dit zware middel is nergens in de stukken te vinden. Dat is verontrustend in een rechtstaat waar politie en justitie steeds meer middelen en mogelijkheden krijgen. Zonder nuances worden rechten van burgers alleen maar meer ingeperkt.

lees meer

Opsporing in Nederland is verworden tot het afsluiten van snelwegen en wachten op de autodief, de transportcrimineel en de inbreker. Sinds 2000 is de ‘operatie Ochtendgloren’ onderdeel van het politiewerk. Een snelweg wordt midden in de nacht afgesloten en alle passerende voertuigen worden onderworpen aan een totale controle. Hierbij worden rijbewijs en verzekering gecontroleerd, maar ook openstaande boetes, belastingschulden en eventuele verblijfsvergunningen. Vaak is een pinautomaat aanwezig zodat verschuldigde bedragen gelijk afgerekend kunnen worden. Doorgaans zijn rond de 130 functionarissen bij de controle betrokken.

lees meer

Vrijblijvendheid troef bij onderzoek naar maatschappelijke steun voor een ingrijpende maatregel
Preventief fouilleren ligt gevoelig bij bestuurders. Niet omdat ze de maatregel niet hebben omarmd, maar omdat ze willen dat de bevolking zich positief uitlaat over de maatregel. Regelmatig worden burgers ondervraagd over de maatregel en keer op keer blijkt dat het volk er nog steeds achter staat. Deze steun staat haaks op de verwachtingen die burgers hebben over de effectiviteit. Weinig mensen geloven dat de maatregel zinvol is. Zijn de metingen echter wel zo objectief? In dit artikel worden enquêtes uit Den Haag, Utrecht, Rotterdam, Amsterdam en andere steden tegen het licht gehouden.
lees meer

Stoffel Heijsman van de Raad van Hoofdcommissarissen is de spindokter van de Nederlandse politie. In het NOS journaal van 2 juni legt hij uit dat de Nederlandse politie met bijna 60% van de aangiften helemaal niets doet, dat 29% wel in behandeling wordt genomen en dat 12,5% daarna alsnog op de plank blijft liggen. Of het onderzoek naar de aangiften ook tot een bevredigend resultaat leidt, wordt door de journalist niet gevraagd.
Het is een een-tweetje tussen de hoofdcommissaris en het Journaal met als conclusie: “te weinig opsporingscapaciteit.” De politie kan geen onderzoek doen naar criminele netwerken, en boeven hebben vrij spel. De boodschap is duidelijk, de politie moet er 4.000 extra agenten bij hebben.
Zeven dagen voor de verkiezingen proberen de dames en heren in het blauw nog even veiligheid als verkiezingsthema te promoten en eventuele bezuinigingen af te wenden. Een prachtige spin van de Raad van Hoofdcommissarissen. Een fundamentele discussie over de organisatie en inzet van de politie wordt uit de weg gegaan.
lees meer

Bestrijding van de criminaliteit door het afsluiten van snelwegen lijkt een uitvloeisel van de aanpak van nodale controle en informatiegestuurde politie. De redenering is eenvoudig. Boeven en andere slechteriken in de woorden van overheidsfunctionarissen gebruiken snelwegen als aan- en afvoerroutes van criminele waar. Door de snelweg af te sluiten en iedereen te controleren wordt de criminaliteit bestreden. Deze ongerichte controle acties gericht tegen niet verdachte burgers lijken proeftuinen voor het samenwerken van tientallen opsporingsdiensten en meer dan honderd functionarissen. Het denken binnen het opsporingsapparaat is duidelijk gekanteld. Iedereen is verdachte op de rijkswegen. Het Kwaad beweegt zich. In het verleden vooral in het oosten van het land, waar de operatie Ochtendgloren zijn oorsprong kent, maar de laatste jaren ook in het westen en zuiden, waar inmiddels vergelijkbare operaties onder de naam Avondlicht worden gehouden.

lees meer

Vrijblijvendheid troef bij onderzoek naar maatschappelijke steun voor een ingrijpende maatregel
Preventief fouilleren ligt gevoelig bij bestuurders. Niet omdat ze de maatregel niet hebben omarmd, maar omdat ze willen dat de bevolking zich positief uitlaat over de maatregel. Regelmatig worden burgers ondervraagd over de maatregel en keer op keer blijkt dat het volk er nog steeds achter staat. Deze steun staat haaks op de verwachtingen die burgers hebben over de effectiviteit. Weinig mensen geloven dat de maatregel zinvol is. Zijn de metingen echter wel zo objectief? In dit artikel worden enquêtes uit Den Haag, Utrecht, Rotterdam, Amsterdam en andere steden tegen het licht gehouden.

gehele onderzoek

Stoffel Heijsman van de Raad van Hoofdcommissarissen is de spindokter van de Nederlandse politie. In het NOS journaal van 2 juni legt hij uit dat de Nederlandse politie met bijna 60% van de aangiften helemaal niets doet, dat 29% wel in behandeling wordt genomen en dat 12,5% daarna alsnog op de plank blijft liggen. Of het onderzoek naar de aangiften ook tot een bevredigend resultaat leidt, wordt door de journalist niet gevraagd.
Het is een een-tweetje tussen de hoofdcommissaris en het Journaal met als conclusie: “te weinig opsporingscapaciteit.” De politie kan geen onderzoek doen naar criminele netwerken, en boeven hebben vrij spel. De boodschap is duidelijk, de politie moet er 4.000 extra agenten bij hebben.
Zeven dagen voor de verkiezingen proberen de dames en heren in het blauw nog even veiligheid als verkiezingsthema te promoten en eventuele bezuinigingen af te wenden. Een prachtige spin van de Raad van Hoofdcommissarissen. Een fundamentele discussie over de organisatie en inzet van de politie wordt uit de weg gegaan.

gehele artikel

Preventief fouilleren als voorbeeld van het op incidenten gebaseerde ondoordachte veiligheidsbeleid in Nederland. Voor de VNG is preventief fouilleren business as usual. En de laatste kritische geest over preventief fouilleren heeft justitie verlaten.

Wie willekeurig zapt door het Nederlandse veiligheidsbeleid bekruipt het gevoel dat het beleid nergens op is gebaseerd. De gemeente Liesveld verandert haar APV (Algemene Plaatselijke Verordening) om preventief fouilleren mogelijk te maken. De gemeente kent welgeteld 9.799 inwoners. Zou de gemeenteraad denken dat het stadshart van het dorp daadwerkelijk in de toekomst uit kan groeien tot veiligheidsrisicogebied? Maar die gemeente staat niet op zichzelf ook andere gemeenten willen vrolijk gaan fouilleren, je weet nooit zie je de dames en heren van de gemeenteraad denken. “Je weet nooit”, als houding ten opzichte van de Nederlandse burger doet het ernstige vermoeden. En dat het nog erger kan laten het parket Dordrecht, de regiopolitie Zuid Holland Zuid, het parket Den Haag en de regiopolitie Haaglanden zien. Zonder duidelijke redenen, alleen het zogenaamde waterbed effect, willen zij graag fouilleren in de gehele regio. Machtspolitiek zou dat elders heten. Gemeenteraden die met oneigenlijke argumenten onder druk worden gezet om de APV te wijzigen om de Burgemeester meer bevoegdheden te geven om met sterke hand te regeren. Misschien is de gemeenteraad van Liesveld om die reden ook wel door de knieën gegaan, maar het zal eerder liggen in het overschrijven van de APV van de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten). De VNG vindt dat preventief fouilleren gewoon wettelijk is vastgesteld door het parlement en dus aan het ‘instrumentarium’ moet worden toegevoegd. lees meer

Preventief fouilleren als voorbeeld van het op incidenten gebaseerde ondoordachte veiligheidsbeleid in Nederland. Voor de VNG is preventief fouilleren business as usual. En de laatste kritische geest over preventief fouilleren heeft justitie verlaten.

Wie willekeurig zapt door het Nederlandse veiligheidsbeleid bekruipt het gevoel dat het beleid nergens op is gebaseerd. De gemeente Liesveld verandert haar APV (Algemene Plaatselijke Verordening) om preventief fouilleren mogelijk te maken. De gemeente kent welgeteld 9.799 inwoners. Zou de gemeenteraad denken dat het stadshart van het dorp daadwerkelijk in de toekomst uit kan groeien tot veiligheidsrisicogebied? Maar die gemeente staat niet op zichzelf ook andere gemeenten willen vrolijk gaan fouilleren, je weet nooit zie je de dames en heren van de gemeenteraad denken. “Je weet nooit”, als houding ten opzichte van de Nederlandse burger doet het ernstige vermoeden. En dat het nog erger kan laten het parket Dordrecht, de regiopolitie Zuid Holland Zuid, het parket Den Haag en de regiopolitie Haaglanden zien. Zonder duidelijke redenen, alleen het zogenaamde waterbed effect, willen zij graag fouilleren in de gehele regio. Machtspolitiek zou dat elders heten. Gemeenteraden die met oneigenlijke argumenten onder druk worden gezet om de APV te wijzigen om de Burgemeester meer bevoegdheden te geven om met sterke hand te regeren. Misschien is de gemeenteraad van Liesveld om die reden ook wel door de knieën gegaan, maar het zal eerder liggen in het overschrijven van de APV van de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten). De VNG vindt dat preventief fouilleren gewoon wettelijk is vastgesteld door het parlement en dus aan het ‘instrumentarium’ moet worden toegevoegd.

Nemen onveiligheidsgevoelens toe bij de bestempeling van een gebied tot bijna oorlogszone en waarom reageren burgers ‘gelaten’ op een maatregel die elke persoon potentieel tot gevaarlijke wapendrager maakt. Waarheidsvinding in een woud aan stukken en een filosofische argumentatie in de voetsporen van Donald Rumsfeld, oud minister van Defensie van de Verenigde Staten.

De invoering van preventief fouilleren in Den Haag kende een aanloop van ruim twee jaar. Vervolgens werd het noodgebied Hoefkade gepromoveerd tot risicogebied. Aan het woud van bevoegdheden zoals permanent cameratoezicht, strafbaar gestelde (overlast)gedragingen en verwijderingbevelen, ‘blauw geverfd’ in Haagse politie termen, werd preventief fouilleren toegevoegd. Dit zou de buurt veiliger maken en het (vuur)wapenbezit terug dringen. Vier jaar later is het aantal geweldsincidenten in de buurt niet gedaald, maar juist gestegen en is het aantal wapens die gevonden worden bij de gefouilleerde mensen en het aantal arrestanten op grond van de Wet Wapens en Munitie niet gedaald, maar gestegen.

lees meer

Fouilleren in Den Haag kende een aanloop van ruim twee jaar. Vervolgens werd het noodgebied Hoefkade gepromoveerd tot risicogebied. Aan het woud van bevoegdheden zoals permanent cameratoezicht, strafbaar gestelde (overlast)gedragingen en verwijderingbevelen, ‘blauw geverfd’ in Haagse politie termen, werd preventief fouilleren toegevoegd. Dit zou de buurt veiliger maken en het (vuur)wapenbezit terug dringen. Vier jaar later is het aantal geweldsincidenten in de buurt niet gedaald, maar juist gestegen en is het aantal, dat gevonden worden bij de gefouilleerde mensen en het aantal arrestanten op grond van de Wet Wapens en Munitie niet gedaald, maar gestegen. Nemen onveiligheidsgevoelens toe bij de bestempeling van een gebied tot bijna oorlogszone en waarom reageren burgers ‘gelaten’ op een maatregel die elke persoon potentieel tot gevaarlijke wapendrager maakt. Waarheidsvinding in een woud aan stukken en een filosofische argumentatie in de voetsporen van Donald Rumsfeld, oud minister van Defensie van de Verenigde Staten.

lees meer

Het was toveren uit de hoge hoed afgelopen week door Burgemeester Cohen en korpschef Welten. Naar aanleiding van enkele schietincidenten toverden ze direct een aantal zondebokken uit de hoge hoed. Cohen wees de gemeenteraad op de criminele Nigeriaanse bendes, terwijl er nog altijd onderzoek naar moet worden gedaan.
Welten’s zondebokken waren juist weer afkomstig uit de Caraïben en niet uit Nigeria. “De wereld van de Nigeriaanse netwerken heeft niets te maken met die van de schietpartijen,” zei hij in een interview in het NRC Handelsblad van 22 augustus 2009. Het komt allemaal door het “opgefokte narcisme”, de “stoerdoenerij”, de “bling bling” en de “MTV-cultuur” van een andere bevolkingsgroep, de Caribische”.
Over zeven kolomen kan de korpschef zijn antropologische en sociologische huis tuin en keuken wetenschap zonder veel weerwerk van de journalist ventileren. “Is dat niet dweilen met de kraan open,” is de enige kritische vraag die in het interview valt op te tekenen. De criminaliteit daalt, preventief fouilleren is succesvol, illegalen worden opgepakt en de politie verricht knap werk “bijna tovenarij.”
lees meer

De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid schrijft in haar rapport “lerende overheid” dat er zich tegenwoordig regelmatig problemen voordoen die met de beschikbare kennis en normen niet opgelost kunnen worden (WRR 2006: 29). Het zijn ongetemde problemen, zoals aids, bse en andere rampen, maar ook het integratieprobleem en toenemende gevoelens van onveiligheid. Vaak is er daarbij druk op bestuurders om snel to reageren op voorbarige conclusies in de media. De WRR pleit voor meer terughoudendheid en inzet van deskundigheid bij dergelijke problemen.

Het handhaven van een acceptabele mate van veiligheid in de samenleving is een overheidstaak. Het thema onveiligheid leent zich sterk voor populistische acties, waarbij draconische maatregelen voorgesteld worden die meer schade kunnen doen dan heil brengen. Terughoudendheid is hier op zijn plaats. In de afgelopen tien jaar zijn onveiligheidsgevoelens toegenomen, de regering spant zich in om deze gevoelens to bestrijden. Een middel daarvoor is preventief fouilleren. In Amsterdam wordt dit middel sinds 2002 gebruikt. Preventief fouilleren tast de grondrechten van mensen aan. De mate waarin dergelijke beperkingen opgelegd mogen worden is een politieke keuze.

lees meer

Nemen onveiligheidsgevoelens toe bij de bestempeling van een gebied tot bijna oorlogszone en waarom reageren burgers ‘gelaten’ op een maatregel die elke persoon potentieel tot gevaarlijke wapendrager maakt. Waarheidsvinding in een woud aan stukken en een filosofische argumentatie in de voetsporen van Donald Rumsfeld, oud minister van Defensie van de Verenigde Staten.

De invoering van preventief fouilleren in Den Haag kende een aanloop van ruim twee jaar. Vervolgens werd het noodgebied Hoefkade gepromoveerd tot risicogebied. Aan het woud van bevoegdheden zoals permanent cameratoezicht, strafbaar gestelde (overlast)gedragingen en verwijderingbevelen, ‘blauw geverfd’ in Haagse politie termen, werd preventief fouilleren toegevoegd. Dit zou de buurt veiliger maken en het (vuur)wapenbezit terug dringen. Vier jaar later is het aantal geweldsincidenten in de buurt niet gedaald, maar juist gestegen en is het aantal wapens die gevonden worden bij de gefouilleerde mensen en het aantal arrestanten op grond van de Wet Wapens en Munitie niet gedaald, maar gestegen.