Adrian Franks is 39 years old, he is blond, bolding and has a moustache. He is short, fat and usually dressed in plain clothes, nothing special.
Ever met a dedicated Animal Liberation Front activist, who eats meat?
Adrian Franks confessed to frequent McDonald’s, for his kids…he says…
Half mei werd buro Jansen & Janssen benaderd door mensen van A SEED die serieuze twijfels hadden over de betrouwbaarheid van een activist in Frankrijk, Adrian Franks uit Equihen-Plage. Een anonieme brief met zware beschuldigingen was de aanleiding een onderzoek in te stellen. Hij zou informatie over actiegroepen duur verkopen aan multinationals. Het verslag van een speurtocht.
Gepubliceerd in Ravage,
Mid May Buro Jansen & Janssen was approached by people from A SEED Europe who had serious doubts about the reliability of a French activist, Adrian Franks from Equihen-Plage. An anonymous letter with severe accusations was reason enough to start an investigation. He was said to be selling information about activist groups to multinational cooperations. Account of a search.
Adrian has had a chance to defend himself. He was invited to attend the first gathering of a so-called (fake) secret network. Before the meeting could start, some things had to be cleared up. Adrian was confronted with all the allegations made against him, one by one. He understood he was not going to leave before some explaining had been done. So he started talking. He never stopped talking. But his stories were incoherent and evasive. He had an answer to almost anything, but it didn’t explain a lot.
Dear friends,
It has been brought to our attention through various sources that Adrian Franks of Eco-Action France is an infiltrator selling information on activist groups to corporate clients.
Adrian Franks has made himself known to various organisations and movements in Europe as one of the central members of a small direct-action group, Eco-Action, (also known as Earth First! France) which has its base in Equihen-Plage. Adrian Franks has presented himself as an activist focussed on the oil and arms industries and animal liberation. In this guise, he has attempted to weave himself into the European movement active on these issues. He has become involved in ENAAT (the European Network Against the Arms Trade), A SEED Europe, Earth First! and People’s Global Action. In some cases, he has claimed to be working very closely with organisations and networks (such as Corporate Watch UK), but is almost unknown to these organisations/movements.
Amsterdam, 1er juillet 1998.
Cher(e)s ami(e)s,
Differentes sources ont attire notre attention sur le fait que Adrian Franks, du groupe francais Eco-Action infiltre des groupes d’activistes afin de vendre des informations au sujet de ces groupes a des grandes entreprises.
Adrian Franks s’est presente aupres de divers mouvements et organisations comme l’un des membres principaux d’un petit groupe d’action de terrain, Eco-Action (aussi connu comme Earth First! France), base a Equihen-Plage. Adrian Franks s’est presente comme un activiste qui s’interesse aux industries du petrole et de l’armement, et a la liberation animale. C’est en tant que tel qu’il a essaye de s’immiscer dans le mouvement europeen actif sur ces questions. Il s’est investi aupres d’ENAAT (European Network Against Arms Trade), A-SEED Europe, Earth First!, et People’s Global Action. Il a parfois pretendu collaborer etroitement avec certains groupes ou reseaux (comme par ex. Corporate Watch UK), aupres desquels il n’est en fait que vaguement connu.
We write to you concerning a matter of great concern. Our organisations have recently been shocked by discovering that a person we believed was a dedicated citizen working for environmental and social justice was in fact selling (partly false) information to companies in several European countries. We write to you because this person might also have approached your company and because this case has serious general implications.
The person we knew as Adrian Frank from the French environmental citizens group EcoAction has for at least 1 1/2 years under the names Adrian Lechene and Adrian Mayer been actively contacting companies, particularly in the oil and arms industry. He has offered these companies information about the activities of environment and peace organisations in different European countries, asking significant amounts of money in return for his services.
Date: Thu, 02 Jul 1998 20:16:30 +0200
From: ADRIAN FRANKS
To: oilwatch@aseed.antenna.nl
Subject: Last message
Disgusted by everything that is wrong with what you (all?) accused me of yesterday and your inability to see further than what you wanted to believe, you can easily imagine that me also will not want to be associated again with anything to do with any of you (or others) in environmental, disarmement issues or other such matters. I’ve had enough ! So well done ! You have achieved what you wanted.
One thing : now that I am out of anything to do with you, try something else : like asking your so-called source to see this famous “Meyer” card to start with. Surely all this was 100 % true…
Now I will go on to other things in my life.
End.
End.
claimed to be (contact for)
Earth First! France
Ploughshares France
Resistance Verte
Action Libre
Adrian Franks is 39 years old, he is blond, bolding and has a moustache. He is short, fat and usually dressed in plain clothes, nothing special.
Ever met a dedicated Animal Liberation Front activist, who eats meat? Adrian Franks confessed to frequent McDonald’s, for his kids…he says…
Speech for the Symposium in Brussels on 18 June 1998 De BVD & Open Sources Sinds de reorganisatie van 1991 is de BVD Open Source Information (gebruik van open bronnen) gaan integreren in haar werk. Frans de Ridder werkt sinds die tijd als Open Source Information Manager bij de BVD. De Ridder heeft tijdens het Eerste Europese Open Bronnen Seminarie ( Brussel, 18 Juni 1998) een lezing gehouden. Hieronder de tekst. Waar De Ridder de naam van zijn Dienst gevoegelijk alleen met (…….) aanduidt is meer dan duidelijk dat De Ridder hier de BVD bedoelt.
BRANDHOUT
Gepubliceerd in Ravage
16 juni 1994 is een dag die geschiedenis maakte in de wereld van de Nederlandse inlichtingendiensten: die dag werd een barstje geschoten in de dikke muren van het bolwerk van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD). Door een uitspraak van de Raad van State bleek het mogelijk om, onder voorwaarden, inzage te krijgen in gegevens die de BVD verzameld had. Dit had verstrekkende gevolgen. De uitspraak van de Raad van State was namelijk op zijn beurt weer gebaseerd op een uitspraak van het Europese Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) uit 1993. En deze uitspraak stelde strenge eisen aan wetgeving op het gebied van bevoegdheden van inlichtingendiensten en op het gebied van controle op deze bevoegdheden. Hierdoor was het onmogelijk geworden voor inlichtingendiensten om verder ongecontroleerd hun gang te gaan, zoals de praktijk tot op dat moment was.
Nadat de eerste paniek enigszins weggeëbd was, besloot de regering tot een korte periode van bezinning. Deze bezinning leidde uiteindelijk tot de beslissing om een nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (WIV) te schrijven. Het wetsontwerp is nu klaar en in de eerste week van April aan de Tweede Kamer gestuurd. De WIV zal waarschijnlijk aan het einde van 1998 of het begin van 1999 besproken worden in het Parlement.
Dit artikel laat zien wat er door de nieuwe WIV verandert.
Voorwoord
Onderstaand artikel is geschreven in mei 1998 door Hendrik Jan van Rijswijk naar aanleiding van publicaties van het het rapport An Appraisal of Technologies of Political Control dat in opdracht van het Europees Parlement is opgesteld door het Britse onderzoeksbureau Omega. Begin mei 1999 is er een vervolgrapport over Echelon uitgekomen bij het Europees Parlement: Report to the Director General for Research of the European Parliament (Scientific and Technical Options Assessment programme office) on the development of surveillance technology and risk of abuse of economic information.
Veel documenten over ECHELON en EU-afluisterplannen staan op de site van The Global Surveillance System
Op 28 januari deed de Hoge Raad uitspraak in twee zaken die door twee weigeraars waren gewonnen bij respectievelijk het Gerechtshof Den Haag en bij het hof in Amsterdam. In de eerste zaak, die van Jos Derks, ging het om de vraag of een werknemer verplicht is een kopie van zijn identiteitsbewijs aan de werkgever te verstrekken en of een weigering daarvan bestraft kan worden met plaatsing in het anoniementarief. De Hoge Raad besliste dat Derks inderdaad niet verplicht was een kopie van zijn ID af te staan omdat daarvoor de wettelijke grondslag ontbrak. Een leuke uitspraak, die echter geen enkel verder gevolg zal hebben omdat door een wetswijziging per 1 februari 1997 werknemers wel verplicht zijn een kopie van hun ID in te leveren of toe te staan dat er een kopie wordt gemaakt.
‘Dit wetsartikel legitimeert politieke vervolging in Europa’ zegt advocaat Marq Wijngaarden. Het bestuurslid van de Coornhert Liga is verontrust over de voorgenomen uitbreiding van artikel 140 op Europees niveau: ‘Ook actiegroepen, vakbonden en pressiegroepen kunnen op deze manier gecriminaliseerd worden’. De Raad van Ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie van de Europese Unie (de JBZ-Raad) besprak donderdag 19 maart een voorstel om de strafbaarstelling van lidmaatschap van een criminele organisatie uit te breiden. Met een beroep op de bestrijding van de georganiseerde misdaad vallen voortaan ook pogingen tot beïnvloeding van de staat onder de strafbaarheid. Dit voorstel heeft vergaande invloed op de Nederlandse wetgeving. lees meer