Ingezonden brief aan het Algemeen Dagblad, buro Jansen & Janssen, augustus 1993.
“BVD verdenkt ‘oude’ verdachte van bomaanslag” kopte NRC-Handelsblad afgelopen vrijdag. Een zegsman van de Binnenlandse Veiligheidsdienst liet middels de kwaliteitskrant weten dat zijn dienst en justitie “exact” weten wie achter de bomaanslag zitten. Tot zover kan de berichtgeving door de beugel, al kunnen natuurlijk vraagtekens geplaatst worden bij de exactheid van de kennis van de diensten die “vier of vijf” mensen verantwoordelijk achten voor zowel de aanslag op de woning van staatssecretaris Kosto als die op het op het ministerie van sociale zaken. lees meer

Uit: Konfrontatie, nr. 23, zomer 1993, buro Jansen & Jansen.

In het eindrapport van de Commissie Zeevalking werd maar relatief weinig aandacht besteed aan het zogenoemde ‘operationele vreemdelingentoezicht’, de werkelijke controles op straat, in huis of op het werk van de verblijfsstatus van buitenlanders. In haar voorstellen voor de aanpak van migranten zonder verblijfsvergunning legde de Commissie Zeevalking vooral de nadruk op ‘de modernisering’ van het binnenlands vreemdelingentoezicht. Meer samenwerking, goede registratie en vooral een eenduidig overheidsbeleid moesten de basis vormen voor het vreemdelingentoezicht.
Verscherping van controles op buitenlanders werd door de commissie unaniem afgewezen. Men was juist van mening dat voorzichtig moest worden opgetreden om stigmatisering van minderheidsgroepen te voorkomen. “Grootscheepse controles op plekken waar veel buitenlanders zijn dienen zoveel mogelijk te worden voorkomen”, aldus de commissie. Hierbij plaatste zij echter een paar niet mis te verstane kanttekeningen. De bestrijding van criminaliteit, het herstellen van de openbare orde en het voorkomen van overlast zouden zwaarder moeten wegen dan het belang vanuit het minderhedenbeleid. Deze afweging zou ook moeten gelden bij illegale arbeid, mensenhandel of illegale huisvesting. Hiermee leverde de Commissie Zeevalking haar eigen afgewogen visie op straatcontroles eigenlijk al uit aan de politici die de laatste jaren het illegalenvraagstuk zo fijntjes hebben gekoppeld aan de bestrijding van overlast, criminaliteit en fraude.

lees meer

Uit: Konfrontatie, nr. 23

In het eindrapport van de Commissie Zeevalking werd maar relatief weinig aandacht besteed aan het zogenoemde ‘operationele vreemdelingentoezicht’, de werkelijke controles op straat, in huis of op het werk van de verblijfsstatus van buitenlanders. In haar voorstellen voor de aanpak van migranten zonder verblijfsvergunning legde de Commissie Zeevalking vooral de nadruk op ‘de modernisering’ van het binnenlands vreemdelingentoezicht. Meer samenwerking, goede registratie en vooral een eenduidig overheidsbeleid moesten de basis vormen voor het vreemdelingentoezicht.
Verscherping van controles op buitenlanders werd door de commissie unaniem afgewezen. Men was juist van mening dat voorzichtig moest worden opgetreden om stigmatisering van minderheidsgroepen te voorkomen. “Grootscheepse controles op plekken waar veel buitenlanders zijn dienen zoveel mogelijk te worden voorkomen”, aldus de commissie. Hierbij plaatste zij echter een paar niet mis te verstane kanttekeningen. De bestrijding van criminaliteit, het herstellen van de openbare orde en het voorkomen van overlast zouden zwaarder moeten wegen dan het belang vanuit het minderhedenbeleid. Deze afweging zou ook moeten gelden bij illegale arbeid, mensenhandel of illegale huisvesting. Hiermee leverde de Commissie Zeevalking haar eigen afgewogen visie op straatcontroles eigenlijk al uit aan de politici die de laatste jaren het illegalenvraagstuk zo fijntjes hebben gekoppeld aan de bestrijding van overlast, criminaliteit en fraude.
Het is dan ook maar zeer de vraag of het imago dat de Commissie Zeevalking de laatste jaren heeft opgebouwd, dat ze toch in ieder geval redeneerde vanuit een standpunt dat rekening hield met de belangen van migranten, wel verdient. Het eindrapport van de Commissie Zeevalking legt de schuld, net als zoveel politici, uiteindelijk toch weer bij de illegalen zelf, als veroorzakers van de problemen. “In al deze gevallen moet in aanmerking worden genomen dat een stigmatiserende werking op de doelgroepen van het minderhedenbeleid niet in eerste instantie uitgaat van de overheidscontrole maar vooral van het gedrag van de illegale vreemdeling zelf: als laatstgenoemde groep betrokken is bij criminaliteit of anders dan incidenteel overlast veroorzaakt, is een belangrijk deel van de samenleving al snel geneigd dit gedrag ook meer in het algemeen aan vreemdelingen toe te schrijven, waardoor indirekt ook de houding ten opzichte van legaal verblijvende vreemdelingen wordt beïnvloed.” lees meer

Secretariaat vergadering van procureurs-generaal Gedeelte notulen PG-vergadering dd. 30-6-1993 nr 12

Toegezonden aan: mr Docters van Leeuwen

WBO 3. Besipreking met hoofd BVD

De vergadering beschikt over het-jaarverslag van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) over 1992, een notitie inzake de werkafspraken tussen het openbaar ministerie en de BVD betreffende het overleg, bedoeld in artikel 22, derde lid van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten en een agendavoorstel voor de bespreekpunten. Deze bespreekpunten zijn: het jaarverslag BVD over 1992, bekrachtiging werkafspraken BVD/OM, rol van de BVD met betrekking tot de bestuurlijke integriteit en de samenwerking BVD-politie.

lees meer

WERKAFSPRAKEN TUSSEN HET OPENBAAR MINISTERIE EN DE BVD BETREFFENDE HET OVERLEG, BEDOELD IN ARTIKEL 22, DERDE LID VAN DE WET OP DE INLICHTINGEN- EN VEILIGHEIDSDIENSTEN.

Inleiding

Artikel 22, derde lid van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten bepaalt, dat steeds wanneer de vervulling van de taak van het openbaar ministerie en van een dienst daartoe aanleiding geeft, de betrokken procureur-generaal en het hoofd van de betrokken dienst overleg plegen.

lees meer

door Wil van der Schans

Twee maanden geleden verscheen het nieuwe ‘Crimineel Jaarboek uitgave 1993’. Het boek geeft een weergave van de activiteiten van justitie in het jaar 1992. Zowel beleidsvoorbereiding, nieuwe wetten als de uitvoerende kant worden belicht. Voor de koppensnellers, die niet meer weten of hun geheugen gevuld zit met een wetsvoorstel of één van de ferme uitspraken van deze of gene politicus (en dat worden er steeds meer), is het zeker de moeite waard het boekje er nog eens op na te slaan. Het Crimineel Jaarboek is daarnaast ook voor mensen die goed ingevoerd zijn in het onderwerp een nuttig overzichtswerk.

lees meer

Uit: MensenRechtenMagazine 1993, buro Jansen & Janssen.

Hoeveel slachtoffers heeft de dumping van medicijnen en babyvoeding in de Derde Wereld gekost? Hoeveel mensen zijn gestorven, gehandicapt geraakt of berooid achtergebleven in Seveso, na de ramp met Union Carbide of na het Spaanse spijsolieschandaal? Hoeveel miljarden zijn in de zakken van dictators verdwenen, hoeveel mensen zijn door toedoen van die dictators vermoord? En: Hoeveel geld is verdiend aan het gewetenloos handel drijven? Waarom worden mensenrechtenschendingen slechts aan staten toegeschreven? Niet slechts regeringen of autoriteiten, ook misdadigers en criminele organisaties kunnen in veel gevallen als schenders van mensenrechten beschouwd worden.

lees meer

De bestrijding van de illegale arbeid

Uit: Konfrontatie, nr. 22, juni 1993, buro Jansen & Janssen.

In de Konfrontatie van afgelopen maand is uitgebreid ingegaan op het uitsluiten van migranten zonder verblijfsvergunning van kollektieve voorzieningen. Een ander belangrijk onderdeel van het regeringsbeleid om illegale immigratie en verblijf zoveel mogelijk tegen te gaan is het bestrijden van illegale arbeid. In dit artikel wordt een schets gegeven van de ontwikkelingen ten aanzien van illegale arbeid de laatste jaren. De houding van de regering is in de loop der jaren nogal dubbelzinnig geweest. Het afgelopen jaar is de tendens van tolerantie echter definitief verschoven naar bestrijding. Een blik in de keuken.

lees meer

Hoofdstuk voor: De Heren zijn toch geen Inbrekers?

De bibliothecaris van het archief van de Kamer van Koophandel of het Kadaster kan bij speurwerk je beste bondgenoot zijn. Een goede verstandhouding met zo iemand doet wonderen en dat begint met een vriendelijk praatje en een prettig voorkomen.
Dit hoofdstuk gaat echter over het gesprek als middel om méér informatie los te krijgen, gegevens die niet of moeilijk op een andere manier te halen zijn. Dit hoofdstuk is geen interview- handleiding of gebruiksaanwijzing voor het doorzagen van informanten. De aandacht richt zich vooral op de zakelijke ontmoeting, het bezoek aan instellingen of autoriteiten op een bepaald gebied. lees meer

De bestrijding van de illegale arbeid
Uit: Konfrontatie, nr. 22
In de Konfrontatie van afgelopen maand is uitgebreid ingegaan op het uitsluiten van migranten zonder verblijfsvergunning van kollektieve voorzieningen. Een ander belangrijk onderdeel van het regeringsbeleid om illegale immigratie en verblijf zoveel mogelijk tegen te gaan is het bestrijden van illegale arbeid. In dit artikel wordt een schets gegeven van de ontwikkelingen ten aanzien van illegale arbeid de laatste jaren. De houding van de regering is in de loop der jaren nogal dubbelzinnig geweest. Het afgelopen jaar is de tendens van tolerantie echter definitief verschoven naar bestrijding. Een blik in de keuken. lees meer

de SPOK onderzoeksgids

Hoofdstuk voor: De Heren zijn toch geen Inbrekers? uitg. Ravijn 1993

De bibliothecaris van het archief van de Kamer van Koophandel of het Kadaster kan bij speurwerk je beste bondgenoot zijn. Een goede verstandhouding met zo iemand doet wonderen en dat begint met een vriendelijk praatje en een prettig voorkomen.
Dit hoofdstuk gaat echter over het gesprek als middel om méér informatie los te krijgen, gegevens die niet of moeilijk op een andere manier te halen zijn. Dit hoofdstuk is geen interview- handleiding of gebruiksaanwijzing voor het doorzagen van informanten. De aandacht richt zich vooral op de zakelijke ontmoeting, het bezoek aan instellingen of autoriteiten op een bepaald gebied.

lees meer

Uitgestoten door de maatschappij

Uit: Konfrontatie, nr. 21, mei 1993, buro Jansen & Janssen.

Eind vorige jaar barstte voor de zoveelste keer een onverkwikkelijke diskussie los rondom de illegale buitenlanders in Nederland. Van veel kanten werd er verontwaardigd gereageerd, maar de sfeer en toon was gezet. Illegaliteit werd nauw verbonden met kriminaliteit en overlast, een krachtdadig verwijderingsbeleid werd geschetst als enige oplossing.
Ondertussen is de diskussie verstomd en worden de contouren van het nieuwe beleid zichtbaar. Dit beleid concentreert zich op drie elementen: uitsluiting van illegalen van kollektieve voorzieningen, tegengaan van illegale arbeid en verscherping van kontroles en verwijdering. Het volgende artikel gaat in op de maatregelen die getroffen worden ten aanzien van het uitsluiten van illegale buitenlanders van kollektieve voorzieningen. De volgende maanden zullen illegale arbeid en verscherping van de kontroles aan de beurt komen.

lees meer

Uitgestoten door de maatschappij
Uit: Konfrontatie, nr. 21
Eind vorige jaar barstte voor de zoveelste keer een onverkwikkelijke diskussie los rondom de illegale buitenlanders in Nederland. Van veel kanten werd er verontwaardigd gereageerd, maar de sfeer en toon was gezet. Illegaliteit werd nauw verbonden met kriminaliteit en overlast, een krachtdadig verwijderingsbeleid werd geschetst als enige oplossing.
Ondertussen is de diskussie verstomd en worden de contouren van het nieuwe beleid zichtbaar. Dit beleid concentreert zich op drie elementen: uitsluiting van illegalen van kollektieve voorzieningen, tegengaan van illegale arbeid en verscherping van kontroles en verwijdering. Het volgende artikel gaat in op de maatregelen die getroffen worden ten aanzien van het uitsluiten van illegale buitenlanders van kollektieve voorzieningen. De volgende maanden zullen illegale arbeid en verscherping van de kontroles aan de beurt komen. lees meer

Een liefdevolle infiltratie en lessen tegen te grote paranoia

Uit: NN, buro Jansen & Janssen, 1993.

Vorig jaar had de linkse scene in het Duitse Tübingen te maken met infiltratie. Twee mannelijke agenten verwierven zich op traditionele en tamelijk voorspelbare wijze een belangrijke positie binnen de linkse subcultuur. De heren werden niet verdacht, en geen onderzoeksgroep was aan hun ontmaskering te pas gekomen – een van de spionnen gaf zichzelf bloot. De spion nam daarmee niet een ideologisch gefundeerde beslissing: hij was niet bekeerd maar had een scene-meisje zwanger gemaakt die op haar beurt had besloten het kind te laten komen. De opdrachtgevers van de jonge vader, het Landes Kriminalamt van Baden-Württemberg, waren van mening dat een grens was overschreden. Zij trokken hun agenten terug.
Niet zozeer vanwege de pikante details is deze gebeurtenis de moeite waard om verder te vertellen. Het Tübinger verhaal is belangrijk omdat de scene erin geslaagd is de infiltratie politiek uit te buiten, en ervoor gezorgd heeft dat de aanvaardbaarheid van politieke infiltratie gedurende lange tijd onderwerp van diskussie is geweest. Van kroeg tot parlement heeft de affaire verhitte debatten opgeleverd. Door een reconstructie van de wijze waarop de twee agenten in de scene konden doordringen te publiceren konden bovendien ook in andere steden infiltranten ontmaskerd worden. De Kriminalamten kunnen tenslotte niet voor elke in te zetten agent een nieuw verhaal verzinnen. Hier dus ook een korte reconstructie; in Interim no 223 staat het complete verhaal, met foto’s.

lees meer

Een liefdevolle infiltratie en lessen tegen te grote paranoia

In 1992 had de linkse scene in het Duitse Tübingen te maken met infiltratie. Twee mannelijke agenten verwierven zich op traditionele en tamelijk voorspelbare wijze een belangrijke positie binnen de linkse subcultuur. De heren werden niet verdacht, en geen onderzoeksgroep was aan hun ontmaskering te pas gekomen – een van de spionnen gaf zichzelf bloot. De spion nam daarmee niet een ideologisch gefundeerde beslissing: hij was niet bekeerd maar had een scene-meisje zwanger gemaakt die op haar beurt had besloten het kind te laten komen. De opdrachtgevers van de jonge vader, het Landes Kriminalamt van Baden-Württemberg, waren van mening dat een grens was overschreden. Zij trokken hun agenten terug. lees meer