Rotterdam en Katholieke Universiteit Leuven
– prof. dr C.J.C.F. Fijnaut, leider van het onderzoek; hoogleraar
criminologie en strafrecht, Erasmus Universiteit

• prof. dr F. Bovenkerk; hoogleraar criminologie,
  Rijksuniversiteit Utrecht
• prof. dr H.G. van der Bunt; hoogleraar criminologie, Vrije
  Universiteit, hoofd Wetenschappelijk onderzoek- en
  documentatiecentrum van het ministerie van Justitie

De vier hoogleraren, de onderzoeksgroep-Fijnaut genaamd, werd
gevraagd onderzoek te doen naar de – prof. dr G.J.N. Bruinsma;
bijzonder hoogleraar criminologie aan de Universiteit Twente.
volgende onderdelen:

• inventarisatie van de problematiek van de definiring van het
  begrip zware, georganiseerde criminaliteit;
• mogelijkheden en beperkingen van onderzoeksmethoden naar de
  zware, georganiseerde criminaliteit;
• feitelijk onderzoek naar aard en omvang van de zware,
  georganiseerde criminaliteit. Het onderzoek vond plaats onder
  verantwoordelijkheid van de commissie. Om hieraan invulling te
  geven werd een begeleidingsgroep in het leven geroepen, die bestond
  uit de leden Van Traa, De Graaf, Rabbae, de griffier en de
  inhoudelijk secretaris alsmede twee leden van de staf. Deze
  begeleidingsgroep heeft vele intensieve vergaderingen met de
  onderzoeksgroep-Fijnaut gehouden over de voortgang van het
  onderzoek. De commissie heeft enkele malen ten behoeve van het
  onderzoek van de hoogleraren haar bevoegdheden onder artikel 3 van
  de Wet op de Parlementaire Enqute aangewend. Naar aanleiding van de
  terughoudendheid die organisaties belast met de opsporing bij de
  verstrekking van criminele inlichtingen aanvankelijk ten toon
  spreidden, hebben de ministers van Justitie en van Binnenlandse
  Zaken en de commissie eind februari 1995 afspraken gemaakt over de
  behandeling van gevoelige informatie. Ook ten behoeve van het
  onderzoek van de onderzoeksgroep-Fijnaut werden toen afspraken
  gemaakt. Voor de inhoud van deze afspraken wordt verwezen naar de
  bijlage bij Kamerstuk 24.072, nr. 3. ^Noot Ten behoeve
  van de openbare verhoren kon de commissie eind augustus beschikken
  over de concept-rapporten van de deelonderzoeken van de
  onderzoeksgroep-Fijnaut. Aan de hand van een door de inhoudelijk
  secretaris en de griffier opgestelde lijst van bevindingen vond
  overleg plaats tussen de commissie en de onderzoeksgroep. Alle
  leden van de onderzoeksgroep werden door de commissie verhoord in
  de eerste week van de verhoren. Tijdens deze verhoren gaven de
  hoogleraren een weergave van hun bevindingen tot dan toe. Tijdens
  zijn verhoor op 6 september 1995 deed Bovenkerk de uitspraak dat
  enkele tientallen procenten van de volwassen Turkse mannen in
  Amsterdam in enigerlei functie bij de georganiseerde misdaad
  betrokken zijn. Na zijn verhoor is, mede op verzoek van de
  commissie, nader onderzoek gedaan naar de kwantitatieve
  onderbouwing van de betrokkenheid van de Turkse gemeenschap in
  Amsterdam bij de georganiseerde criminaliteit. Het nadere onderzoek
  wees uit dat het niet zonder meer mogelijk was eenduidige
  percentages te geven over deze betrokkenheid. Op basis van de
  uitkomsten van dit nadere onderzoek besloot de commissie Bovenkerk
  nogmaals te verhoren. De commissie meende dat door een aanvullend
  verhoor onjuiste indrukken weggenomen zouden kunnen worden. In het
  tweede verhoor op 25 september 1995 werd duidelijk dat het niet
  mogelijk was om tot een verantwoord percentage van het aandeel van
  de Turkse bevolking in de georganiseerde criminaliteit te
  komen.

Eind oktober werden de nieuwe versie van de concept-rapporten van
de deelonderzoeken aangeboden. Begin november volgde het
concept-eindrapport. De concept-rapporten van de deelonderzoeken
alsmede het concept-eindrapport werden tezamen in verschillende
sessies met de onderzoeksgroep besproken. Begin december was de
definitieve rapportage van de onderzoeksgroep-Fijnaut gereed. De
rapportage van de onderzoeksgroep-Fijnaut bestaat uit het
eindrapport en een zevental rapporten van deelonderzoeken,
ondergebracht in 5 bijlagen bij het eindrapport van de commissie.
De deelonderzoeken bestrijken de volgende onderwerpen:

1. georganiseerde criminaliteit door autochtone groepen;
2. georganiseerde criminaliteit door buitenlandse en etnische
groepen, te weten: – de Surinaamse connectie;- Turkse criminele
groeperingen in Nederland; – Marokkaanse groepen in Nederland; –
Chinese georganiseerde criminaliteit in Nederland; – de Italiaanse
mafia; – de Colombiaanse kartels; – de Nigeriaanse en Ghanese
criminele netwerken;- de Russische mafia; – Joegoslavische
bendes;

3. betrokkenheid van enkele branches bij georganiseerde
criminaliteit: – autobranche en autocriminaliteit; –
transportbranche; – haven Rotterdam en luchthaven Schiphol; –
horeca; – afvalverwerkingsbranche; – wildlife-branche en de
illegale handel in nucleair materiaal; – bouwnijverheid; –
verzekeringsbranche; 4. betrokkenheid van enkele vrije
beroepsgroepen: – de advocatuur; – het notariaat; – accountancy; 5.
het illegaal optreden in legale bedrijfstakken: fraude, misbruik
van constructies en witwassen; 6. lokale studies: georganiseerde
criminaliteit in Amsterdam, Arnhem, Nijmegen en Enschede; 7.
contrastrategien door criminele organisaties bij politie en
justitie. Hoewel het onderzoek namens de commissie werd uitgevoerd,
zijn de bevindingen van de onderzoeksgroep-Fijnaut te beschouwen
als een onafhankelijk wetenschappelijk oordeel over de aard en
omvang van de georganiseerde criminaliteit. In haar eindrapport
geeft de commissie haar oordeel over deze bevindingen.

vorige        
volgende        
inhoudsopgave en zoeken