• Buro Jansen & Janssen is een onderzoeksburo dat politie, justitie, inlichtingendiensten, de overheid in Nederland en Europa kritisch volgt. Een grond-rechten kollektief dat al 30 jaar publiceert over uitbreiding van repressieve wetgeving, publiek-private samenwerking, bevoegdheden, overheids-optreden en andere staatsaangelegenheden.
    Buro Jansen & Janssen Postbus 10591, 1001EN Amsterdam, 020-6123202, 06-34339533, signal +31684065516, info@burojansen.nl (pgp)
    Steun Buro Jansen & Janssen. Word donateur, NL43 ASNB 0856 9868 52 of NL56 INGB 0000 6039 04 ten name van Stichting Res Publica, Postbus 11556, 1001 GN Amsterdam.
  • Publicaties

  • Migratie

  • Politieklachten

  • Bijlage VIII – II.8. Conclusie

    II.8. Conclusie

    De sociologische gegevens die voorhanden zijn over de
    ontwikkeling van de maatschappelijke positie van Surinamers in
    Nederland, laten er geen twijfel over bestaan dat een ruime
    meerderheid zijn weg in de Nederlandse samenleving heel goed heeft
    gevonden. Dat geldt ook voor Antillianen en Arubanen. Over die
    meerderheid gaat het hier niet. In de afgelopen twintig jaar is er
    echter tegelijkertijd een categorie Carabische immigranten ontstaan
    die in allerlei opzichten het risico loopt om verzeild te raken in
    criminaliteit. Hoe groot die categorie precies is, valt niet met
    zekerheid te zeggen maar de dertig veertig procent langdurig
    werklozen zijn kandidaat voor de vorming van een bijzondere
    Carabische onderklasse op langere termijn. De sociale
    omstandigheden die tot de vorming van deze onderklasse leiden, zijn
    wel min of meer duidelijk: deze categorie heeft weinig onderwijs
    doorlopen; ze is slecht voorbereid op de eisen die op de
    Nederlandse arbeidsmarkt worden gesteld; deze groep is gearriveerd
    in de jaren zeventig en tachtig toen er geen werkgelegenheid voor
    nieuwkomers bijkwam; gekleurde immigranten lopen op verschillende
    fronten aan tegen rassendiscriminatie.

    De militaire coup in Suriname van 1980 en de aansluiting die de
    toenmalige militaire leiders en ook zakenlieden hebben gevonden bij
    de Colombiaanse drugshandelaren die de Europese markt opgingen,
    hebben de politieke en sociale verhoudingen binnen Suriname zelf,
    maar ook binnen de Carabische gemeenschap in Nederland, ingrijpend
    veranderd. Binnen de geschetste risicogroep in Nederland heeft zich
    een grijze en een zwarte economie ontwikkeld en er zijn ook vormen
    van misdaad waargenomen, zoals georganiseerd souteneurschap, het
    stelen van automobielen en huisjesmelkerij op enige schaal. De mate
    waarin deze delicten worden gepleegd lijkt evenwel klein vergeleken
    bij de entree in de internationale drugshandel die mogelijk is
    geworden door de geschetste ontwikkeling in Suriname en in veel
    mindere mate ook de Antillen en Aruba. Zowel in Suriname als onder
    Surinamers in Nederland loopt de betrokkenheid aan de handel in
    cocane door alle etnische groepen heen die dat land rijk is. Anders
    dan in Suriname waar grote handelaren en duidelijke
    machtsgroeperingen zijn aan te wijzen die de handel in drugs
    organiseren, neemt de politie in Nederland, voor zover die er iets
    van ziet, een diffuus beeld waar. Cocane wordt door Surinamers
    en
    Antillianen zowel op de Europese markt gebracht in grote partijen
    en door duidelijk gemarkeerde groeperingen, als door mensen die als
    reizigers of importeurs van (tropische) goederen allemaal kleine
    hoeveelheden meenemen. Er zijn onderlinge verzekeringssystemen
    gesignaleerd waarbij kleine netwerken van smokkelaars de
    gecalculeerde risico’s om te worden aangehouden, samen delen. Omdat
    er in de voorbije jaren niet op grote schaal politie-onderzoek is
    gedaan naar drugshandel uit Suriname, valt over de omvang ervan
    eigenlijk niets te zeggen.

    In zekere zin is de smokkel van drugs door talrijke individuen
    ernstiger dan die welke zich afspeelt binnen scherp omlijnde en dus
    ook in omvang beperkte groepen. Nu kan men zeggen dat allerlei
    vormen van betrokkenheid bij drugshandel een segment van een
    bepaalde bevolkingsgroep in economische zin helpen. Het verlost een
    aantal mensen op korte termijn zonder twijfel van hun financile
    problemen, sommigen leven er goed van in Nederland en anderen
    investeren in het Carabisch gebied. Op langere termijn leidt steeds
    verdergaande betrokkenheid bij georganiseerde misdaad echter tot
    grote sociale problemen. Deze ongunstige ontwikkeling kwam zeer
    sterk – en wat ons betreft volkomen onverwacht – naar voren in het
    probleem dat corruptie onder bepaalde overheidsdienaren van
    Surinaamse afkomst (met name in de politie) significant veel
    voorkwam. Die corruptie stond niet alleen, maar wel grotendeels ten
    dienste van organisatie van handel in verdovende middelen. Aan de
    ene kant kan men zich afvragen of de antecedenten van Surinaamse
    sollicitanten wel altijd voldoende waren gecontroleerd, aan de
    andere kant wees dit probleem in sociologische zin op het voorkomen
    van dubbele loyaliteiten bij overheidsfunctionarissen die uit
    etnische of uitheemse nationale groepen afkomstig zijn.

    In Suriname heeft de handel in drugs bijgedragen tot een
    ingrijpende verandering in de klassenstructuur. De voorheen goed
    gevulde middenklasse is weggevaagd en boven een arme massa torent
    een kleine nieuwe klasse uit van superrijken die de opbrengsten van
    zijn bedrijvigheid belegt in zeer luxueuze huizen en ander
    onroerend goed, in bedrijven, in grond en in winkels. De militairen
    die zonder twijfel met de handel in drugs zijn begonnen, door hem
    ten minste te faciliteren, hebben hun kapitaal nu vooral in het
    bedrijfsleven belegd. Thans wordt getracht deze macht, mede via het
    winnen van de volksgunst in de vorm van weldadigheid zoals
    drugsbaronnen dat in heel Zuid-Amerika doen, om te zetten in een
    politieke overwinning bij de aanstaande verkiezingen.


    vorige        
    volgende        
    inhoudsopgave en zoeken