Wet op de identificatieplicht 01-06-1994June 1, 1994
inwerkintredingsdatum 01-06-1994
WET van 9 december 1993, tot aanwijzing van documenten dienende ter vaststelling van de identiteit van personen alsmede aanwijzing van enige gevallen waarin de identiteit van personen aan de hand van deze documenten kan worden vastgesteld (Wet op de identificatieplicht)
Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van OranjeNassau, enz. enz. enz.
Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:
Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het ter verbetering van de handhaving van regelingen voor de uitvoering waarvan bekendheid met de identiteit van een persoon van belang is, wenselijk is te bepalen met welke documenten de identiteit van personen in bij de wet aangewezen gevallen kan worden vastgesteld alsmede enige van deze gevallen aan te wijzen;
lees meer
CarbologieJune 1, 1994
Een alternatieve vorm van bedrijfsspionage
Geschreven voor een bundel van Bob Hoogenboom, niet geplaatst, zomer 1994
“Spionage in de Derde-Wereldbeweging”, “Oud papier ging rechtstreeks naar beveiligingsbedrijf”. Niet alleen ondernemingen kunnen slachtoffer worden van bedrijfsspionage, ook actiegroepen zijn doelwit. Dat werd duidelijk in de zomer van 1994. Een medewerker van een beveiligingsadviesbureau bleek niet alleen als vrijwilliger automatiserings-klusjes te doen bij een aantal belangenorganisaties. Hij haalde ook bij tientallen clubs het oud papier op. Kofferbakken vol verdwenen rechtstreeks naar het kantoor van Algemene Beveiligings Consultants in Vinkeveen. Deze ‘carbologie’ heeft vele mogelijkheden. Interne stukken, notulen, post en wat er zo meer in de prullenbak verdwijnt kan aangevuld met informatie uit openbare bronnen als eigen periodieken en jaarverslagen aan aardig beeld opleveren van de bezigheden en plannen van de Derde-Wereldbeweging en vredesgroepen. Materiaal genoeg om interessante risico-analyses te maken voor bedrijven die in de belangstelling staan van actiegroepen.
lees meer
CarbologieJune 1, 1994 - bron: Eveline Lubbers
Een alternatieve vorm van bedrijfsspionage
Geschreven voor een bundel van Bob Hoogenboom, niet geplaatst, zomer 1994
“Spionage in de Derde-Wereldbeweging”, “Oud papier ging rechtstreeks naar beveiligingsbedrijf”. Niet alleen ondernemingen kunnen slachtoffer worden van bedrijfsspionage, ook actiegroepen zijn doelwit. Dat werd duidelijk in de zomer van 1994. Een medewerker van een beveiligingsadviesbureau bleek niet alleen als vrijwilliger automatiserings-klusjes te doen bij een aantal belangenorganisaties. Hij haalde ook bij tientallen clubs het oud papier op. Kofferbakken vol verdwenen rechtstreeks naar het kantoor van Algemene Beveiligings Consultants in Vinkeveen. Deze ‘carbologie’ heeft vele mogelijkheden. Interne stukken, notulen, post en wat er zo meer in de prullenbak verdwijnt kan aangevuld met informatie uit openbare bronnen als eigen periodieken en jaarverslagen aan aardig beeld opleveren van de bezigheden en plannen van de Derde-Wereldbeweging en vredesgroepen. Materiaal genoeg om interessante risico-analyses te maken voor bedrijven die in de belangstelling staan van actiegroepen. lees meer
Brief van PaolaApril 23, 1994
Zwolle, 8 maart 1998
Gisteren had ik al een vaag vermoeden. We kregen een ‘bijzonder’ schema voorgelegd voor vandaag: we zouden ons uurtje ‘luchten’ moesten missen. Er klikt iets in mijn hoofd: zou het iets te maken hebben met de geplande demonstratie uit solidariteit met mijn situatie? Om 12 uur komen plotseling zeven bewakers m’n cel binnen die me zeggen dat ik vandaag in een isoleercel zal worden gestopt. De directeur zal komen uitleggen waarom. Aldus geschiedt. Hij legt de reden uit en laat me een brief zien waarin staat dat hij heeft besloten dat ik om veiligheidsredenen in een isoleercel moet worden gestopt. Natuurlijk voegt hij eraan toe dat ik binnen drie dagen protest kan aantekenen. Ondertussen mag ik in m’n cel blijven, die overigens sterk vervuild is. Ik moet me uitkleden en een of ander trainingspak aantrekken. Ik vraag hem waarom ik m’n shag niet krijg, of het een vorm van straf is? Hij zegt van niet; de behandeling lijkt er anders wel op. Ik krijg een paar stompzinnige tijdschriften om de tijd mee te doden, en ze gaan weer weg, ik niet.
Na een tijdje kan ik het vriendelijke geluid van de ‘extremisten’ horen, het gezang, gejoel en geschreeuw, hoewel het geluid van heel ver weg lijkt te komen. Ik sluit m’n ogen en verbeeld me dat ik tussen jullie in sta… dansend, schreeuwend tegen deze hel die ze een gevangenis noemen.
lees meer
Uitbraak nr. 2April 17, 1994
INFORMATIE OVER DE REPRESSIE TEGEN ANARCHISTEN IN ITALIE – OKTOBER ’97
Inleiding
Een nieuwe Uitbraak.
Een manier om ons opnieuw solidair te verklaren met de anarchisten die getroffen worden door deze niet aflatende repressie “op z’n italiaans”. Het tweede nummer: een stuk van onze “kostbare tijd” besteed aan een zaak die naar ons idee niet zo ver van ons af staat – qua afstand niet, en evenmin qua concrete mogelijkheid, dat wat momenteel in Italië plaatsvind niet net zo goed hier kan plaats-vinden, zodra de Nederlandse Staat dat nodig vindt. (Het gebruik van art. 140 tijdens de EUROTOP is een voorproefje van wat ons wat dat betreft te wachten staat).
lees meer
De bespieders van de bewegingMarch 1, 1994
De belangstelling voor anti-apartheidsactivisten
Uit: de laatste Anti-Apartheidskrant, 1994, buro Jansen & Janssen
door Eveline Lubbers
De anti-apartheidsbeweging was vanaf het ontstaan verzekerd van een brede belangstelling van de tegenpartij. Niet alleen geheime diensten probeerden zich op de hoogte te houden van het doen & laten van de beweging. Bedrijven met belangen in Zuid Afrika schakelden particuliere adviesbureaus in, die vaak veel meer ondernamen om activisten tegen te werken. Ondanks het feit dat de anti-apartheidsstrijd tot het verleden lijkt te behoren, is de bereidheid tot opening van zaken niet groot. Kennelijk kan het onderwerp het daglicht niet verdragen.
De BVD hield de anti-apartheidsbeweging in de gaten. Omdat het een samenraapsel was van oude communisten, gevaarlijke onderzoekers en vrienden van het ANC, en van potentiële bommengooiers. Jonge punks en invloedrijke journalisten. Misschien waren deze antecedenten al voldoende voor aandacht van de Dienst. Of gaven anti-apartheidsactiviteiten een extra aanleiding voor observaties. Een inschatting van de werkelijke omvang van de belangstelling is moeilijk te maken.
Navraag bij betrokken leverde weinig substantiële verhalen op. Bij het KZA is weleens een archiefmedewerker weggestuurd die niet vertrouwd werd. Het verhaal ging dat de jongen gesignaleerd was terwijl hij vanuit een auto foto’s maakte van een anti-apartheidsmanifestatie in Maastricht. Maar verder uitgezocht is dat niet. Ook oudgedienden bij de AABN wil maar geen voorbeelden te binnen schieten van last met de Dienst. Terugkijkend viel het allemaal wel mee, zo lijkt het.
lees meer
Justitiële samenwerking en migratiebeleid binnen Europa.March 1, 1994 - bron: Wil van der Schans
Grenzenloos
De Europese Eenwording lijkt aardig in het slop te zijn geraakt. Gekissebis over stemverhouding door de toetreding van Noorwegen, Zweden en Oostenrijk lijkt bijna uit te lopen op een definitieve scheuring tussen een aantal landen. Wat had moeten leiden tot een sterk economisch blok lijkt uiteindelijk toch ten onder te gaan aan nationale belangen. Ook op het gebied van justitiële samenwerking en migratie lijkt het niet erg te vlotten met de totstandkoming van één Europa. Het keer op keer uitstellen van het Verdrag van Schengen en de moeilijkheden rondom de vestigingsplaats van Europol spreken boekdelen. Aan de andere kant zijn een groot aantal beleidsvoorstellen, die op europees niveau zijn voorbereid inmiddels wel al in een groot aantal landen geaccepteerd.
Hoe zat het ook al weer met Schengen?
1 januari 1993 was gepland als magische datum voor de inwerkintreding van de Uitvoeringsovereenkomst van Schengen. Nadat zelfs de streefdatum najaar 1993 niet werd gehaald, is men na februari 1994 maar opgehouden met het noemen van een datum. Problemen met het SIS (het Schengen Informatie Systeem) zouden de oorzaak zijn, maar de tegenwerking van de nieuwe rechtse Franse regering blijkt ook een grote te spelen. Voor de Nederlandse situatie maakt het niet zo veel uit. De wetten die aangepast moesten worden hebben zonder al te veel moeite de parlementaire afweging doorstaan en vooral voor vluchtelingen en migranten is dit goed merkbaar. Zo vloeien de laatste wijzigingen in de vreemdelingenwet voor een groot deel voort uit Schengen: lees meer
Van de hoed en de rand.March 1, 1994 - bron: Ultimatum, Eveline Lubbers
Of: Hoe Boerenveen geofferd werd
Een luitenant van Bouterse wordt door Amerikaanse undercover- agenten in de val gelokt en veroordeeld voor het aanbieden van faciliteiten voor drugssmokkel. De hele aktie heeft veel weg van een DEA-operatie opgezet om de Surinaamse legerleiding te associeren met cocaïne-handel. Het initiatief hiervoor was afkomstig uit Nederland, via de infiltrant Dirk Stotijn die werkt voor de CRI en de DEA. Officeel heeft de CRI de man van de zaak afgehaald meteen toen bleek dat de Surinaamse legerleiding in het spel was. De informant liep op eigen initiatief over naar de DEA, die de operatie doorzette.
De afgelopen week is gebleken dat de CRI in ieder geval altijd van de voortgang op de hoogte is gehouden door op de Amerikaanse Ambassade gestationeerde DEA-ers. De betrokken ministers werden nooit ingelicht.
Buro Jansen & Janssen dook in de archieven om de rol van Dirk Stotijn tijdens het Boerenveen-proces te analyseren. De vraag dringt zich op of de CRI met het officieel terugtrekken van de informant, niet juist de weg vrijmaakte voor een DEA- operatie tegen Bouterse. lees meer
Hoe Boerenveen geofferd werdFebruary 28, 1994
Van de hoed en de rand.
Of: Hoe Boerenveen geofferd werd
Gepubliceerd in Ultimatum, voorjaar 1994
Een luitenant van Bouterse wordt door Amerikaanse undercover- agenten in de val gelokt en veroordeeld voor het aanbieden van faciliteiten voor drugssmokkel. De hele aktie heeft veel weg van een DEA-operatie opgezet om de Surinaamse legerleiding te associeren met cocaïne-handel. Het initiatief hiervoor was afkomstig uit Nederland, via de infiltrant Dirk Stotijn die werkt voor de CRI en de DEA. Officeel heeft de CRI de man van de zaak afgehaald meteen toen bleek dat de Surinaamse legerleiding in het spel was. De informant liep op eigen initiatief over naar de DEA, die de operatie doorzette.
De afgelopen week is gebleken dat de CRI in ieder geval altijd van de voortgang op de hoogte is gehouden door op de Amerikaanse Ambassade gestationeerde DEA-ers. De betrokken ministers werden nooit ingelicht.
Buro Jansen & Janssen dook in de archieven om de rol van Dirk Stotijn tijdens het Boerenveen-proces te analyseren. De vraag dringt zich op of de CRI met het officieel terugtrekken van de informant, niet juist de weg vrijmaakte voor een DEA- operatie tegen Bouterse.
lees meer
Justitiële samenwerking en migratiebeleid binnen Europa.February 28, 1994
gepubliceerd in Grenzenloos, maart 1994 door Wil van der Schans
De Europese Eenwording lijkt aardig in het slop te zijn geraakt. Gekissebis over stemverhouding door de toetreding van Noorwegen, Zweden en Oostenrijk lijkt bijna uit te lopen op een definitieve scheuring tussen een aantal landen. Wat had moeten leiden tot een sterk economisch blok lijkt uiteindelijk toch ten onder te gaan aan nationale belangen. Ook op het gebied van justitiële samenwerking en migratie lijkt het niet erg te vlotten met de totstandkoming van één Europa. Het keer op keer uitstellen van het Verdrag van Schengen en de moeilijkheden rondom de vestigingsplaats van Europol spreken boekdelen. Aan de andere kant zijn een groot aantal beleidsvoorstellen, die op europees niveau zijn voorbereid inmiddels wel al in een groot aantal landen geaccepteerd.
lees meer
De muren hebben orenJanuary 1, 1994 - bron: Backslash, Hack-tic en Buro Jansen & Janssen
De muren hebben oren…
een gids tegen afluisteren
Inhoud
Verschenen in 1994.
Uitverkocht
In april 1996 verscheen een aangepaste/gemoderniseerde duitse versie, die via de boekhandel nog te bestellen is:
Der kleine Abhörratgeber
Backslash, Hack-tic, Jansen & Janssen, Keine Panik e.a.
ISBN: 3-89408-056-6
Edition: ID-Archiv
Afluisteren is niet langer uitsluitend voorbehouden aan staatsorganen. Onlangs bleek zelfs dat de telefonische conversatie tussen een aantal politiemensen was onderschept. Het is duidelijk: iedereen die wat tijd en geld investeert is in staat gesprekken af te luisteren: een concurrerend bedrijf bijvoorbeeld, een privé-detective of journalist van de roddelpers.
Wie hecht aan optimale privacy zal dus voorzichtig moeten omspringen met moderne communicatiemiddelen. Net als alle telefoonverkeer is computercommunicatie immers ook betrekkelijk eenvoudig af te luisteren. De privacy in woning of kantoor wordt bedreigd door de inzet van richtmicrofoons en bugs, en wat op het beeldscherm van de computer staat kan elders dienovereenkomstig opgevangen en gelezen worden.
De muren hebben oren laat zien hoe afluisteraars te werk gaan en welke technieken zij gebruiken. Het boek biedt de lezer echter vooral de kennis en methoden om luistervinken te slim af te zijn.
Traditionele en draadloze telefoonsystemen komen aan de orde, radio- en cameratechnieken. Omdat nooit helemaal te voorkomen is dat berichten worden onderschept, wordt ook veel aandacht besteed aan allerlei vormen van cryptografie. De lezer kan bovendien, met bijgeleverde floppy, direct experimenten met diverse crypto-programma’s voor de computer. Officieren van Justitie kunnen dus weer veilig hun werk mee naar huis nemen. De echte wizz-kids kunnen daarnaast aan de slag met crypto-apparatuur voor de telefoon.
De muren hebben oren is natuurlijk ‘echt iets voor de knutselaar’, maar is evenzeer bedoeld èn begrijpelijk voor leken.
Burgers, politieke of maatschappelijke organisaties (en vooruit, ook die politiemensen) die tegen de tijdgeest in prijs blijven stellen op hun privacy kunnen aan de hand van dit boek de kennis verwerven om veilig te communiceren.
Eind 1999 verscheen ‘Luisterrijk’, een nieuwe gids over afluisteren.
Camera’sJanuary 1, 1994 - bron: De muren hebben oren
Een camera komt goed van pas op vakantie, bij familiefeestjes, en bij een dagje Artis met de kinderen. Ook is een camera handig wanneer je ‘interessante’ mensen en hun ontmoetingen vast wilt leggen. Interessant voor de één is de welgevormde buurman aan de overkant en voor de ander mensen die er een afwijkende mening op na houden. Het doorsnee boulevardblad is vooral geïnteresseerd in coke-snuivende burgemeesters en vooraanstaande politici die buitenshuis uit de broek gaan, terwijl de politie foto’s verzamelt van krakers, kritische studenten en vredesactivisten. lees meer
Versluieren spraakJanuary 1, 1994 - bron: De muren hebben oren
Wie telefoon- of radiocommunicatie wil versluieren kan een aantal wegen inslaan:
De oudste typen spraakcrypto-apparatuur worden scramblers genoemd. Hierbij wordt het gesproken woord zelf versluierd, ofwel door het door elkaar gooien van de volgorde van kleine stukjes gesproken woord (Time Domain Scrambling), of door te rommelen met de frequenties waaruit de spraak is opgebouwd (Frequency Domain Scrambling). Bij scramblers is het versleutelde signaal niet te verstaan, maar is het nog wel mogelijk in de vreemd vervormde geluiden een menselijke stem te onderscheiden. lees meer
Computer-netwerken en electronische postJanuary 1, 1994 - bron: De muren hebben oren
Behalve de computer-netwerken binnen een gebouw of kantoor (LAN’s), alwaar de computers op de een of andere wijze aan elkaar geknoopt zijn, bestaan er ook computernetwerken die plaatselijk, landelijk of zelfs wereldwijd zijn. lees meer
Versluieren dataJanuary 1, 1994 - bron: De muren hebben oren
Ooit bezig geweest met zaken die niet illegaal zouden moeten zijn? Of gewoon erg gesteld op privacy? Dan ben je misschien onprettig verrast door de rest van dit boekje. Immers, voor je communicatie met anderen maak je gebruik van kanalen waarop relatief eenvoudig is in te breken. Aangezien het moeilijk is te voorkomen dat je berichten onderschept worden, ligt het natuurlijk voor de hand om te proberen de uitwisseling onbegrijpelijk te maken. Koningen, spionnen en andere boeven zijn al eeuwen vertrouwd met die gedachte. Tegenwoordig hebben ook burgers belangstelling voor deze zaken, overigens tot ergernis van bovengenoemde categorieën. Toch zullen we een aantal mogelijkheden om geschreven tekst en spraak te versluieren beschrijven. Ook gaan we in op de betrouwbaarheid van de genoemde methoden. Alvorens op de moderne gedigitaliseerde systemen in te gaan, geven we eerst een paar klassieke voorbeelden. Veel van de achterliggende principes vinden we namelijk terug in de versluier-systemen die tegenwoordig gebruikt worden. lees meer
<< oudere artikelen nieuwere artikelen >>