Bijlage V – XTC IJanuary 1, 1999
XTC I
Hof Amsterdam, 9 juni 1994, NJ 1994, 709 en HR 27 juni 1995, NJ
1995, 751 (DD 25 (1995) 10 (dec) nr. 95.428) (zie ook NJ 1994, 710
(XTC II))
(Artt. 36e Sr en 125f Sv)
Samenvatting van de gevoerde verweren voor het hof:
Overkoepelend wordt gesteld dat openbaar ministerie niet
ontvankelijk dient te worden verklaard, onderscheidelijk dat het
bewijs onrechtmatig is verkregen, op gronden dat de officier van
justitie misbruik van het procesrecht heeft gemaakt (3:13 en 3:15
BW), door:
lees meer
Bijlage V – Tallon-arrestJanuary 1, 1999
Samenvattingen
Infiltratie
lees meer
Bijlage V – GarageboxJanuary 1, 1999
Garagebox
HR 6 juni 1995, nr. 99.663
(Artt. 26 Wet wapens en munitie en art. 416-417bis Sr.)
Bij een bepaalde garagebox werden video-opnamen gemaakt en is door
rechercheurs geobserveerd. Deze wijze van observatie (door middel
van een video-camera) bleek niet uit de processen-verbaal.
Rechtsvraag:
lees meer
Bijlage V – Peilzender in fietsJanuary 1, 1999
Peilzender in fiets
Rechtbank Rotterdam 12 augustus 1993, parketnummers
10/060.209-93 en 10/069.797-92 en hof ‘s-Gravenhage 16 februari
1994
(Artt. 8 EVRM, 17 IVBP, 10 Grondwet, 28 Politiewet (oud) en 1
Sv)
Omdat vanaf begin 1992 in Hellevoetsluis diverse brandstichtingen
hadden plaatsgevonden werd een rechercheteam opgericht. De
observaties van onder meer verdachte leverden echter niet het
gewenste resultaat op omdat verdachte scherp op politie was.
Besloten werd met toestemming van de officier van justitie een
peilzender in de fiets van verdachte te plaatsen. Hiertoe werd de
eigenaar van de rijwielhandel, waar verdachte zijn fiets had
gekocht, door de politie benaderd. Hem werd verzocht verdachte dan
wel diens ouders te berichten dat er een fabricagefout in zijn
fiets geslopen was en dat de fiets voor herstel van die fout
afgegeven kon worden. Na afgifte plaatste de politie vervolgens een
peilzender in de fiets. De peilzender is twee nachten actief is
geweest.
lees meer
Bijlage V – Wierdense bijstandsfraudeJanuary 1, 1999
Wierdense bijstandsfraude
HR (civiele kamer) 11 november 1994, NJ 1995, 400 m.nt HJS en
RvdW 1994, 241C m.nt EAA (Artt. 8 lid 2 EVRM, 19 IVBP, 10
Grondwet, 25a en 25b,3 Wet Inkomensvoorziening oudere en
gedeeltelijke arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen
(IOAZ))
lees meer
Bijlage V – Onbevangen jezelf zijnJanuary 1, 1999
Onbevangen jezelf zijn
HR 19 februari 1991, NJ 1992, 50 m.nt. C
(Artt. 94, 552a Sv, 10 Grondwet, 8 en 10 EVRM)
Procedure: Beschikking in de raadkamer op beroep in cassatie tegen
een beschikking van rechtbank op een beklag als bedoeld in art.
552a Sv, ingediend door vennootschap CLT en vennootschap
RTL-Veronique (aangaande inbeslagname van filmbanden).
lees meer
Bijlage V – Hoorn van de haakJanuary 1, 1999
Hoorn van de haak
HR 21 maart 1989, NJ 1989, 864 M.nt. ThWvV
(Art. 125 g Sv)
Telefoonverbinding bleef open na telefoongesprek, waardoor de
politie huiskamergesprekken kon afluisteren. In het cassatiemiddel
wordt aangevoerd dat i.c. geen telefoongesprekken als bedoeld in
art. 125g Sv waren afgeluisterd. Bewijsmateriaal afkomstig uit
opgenomen gesprekken derhalve onrechtmatig verkregen. Het hof
verwerpt het verweer:
lees meer
Bijlage V – Edamse BijstandsvrouwJanuary 1, 1999
Edamse Bijstandsvrouw
HR (Kort geding) 9 januari 1987, NJ 1987, 928 m.nt. EAA en in
RvdW 1987, 18 en AB 1987, 231 (Artt. 10 Grondwet, 8 EVRM en 1401
BW (civielrechtelijk arrest))
Beginselen: Gelijkheidsbeginsel, vrijheid van meningsuiting en
bescherming van persoonlijke levenssfeer Het betreft hier een vrouw
die een bijstandsuitkering genoot sinds zij was gescheiden. De
buurman van deze vrouw, die toevallig adjunct-directeur was van de
GSD, constateerde dat er regelmatig een man bij deze vrouw over de
vloer kwam. Uit het feit dat de auto van deze man dikwijls ‘s
nachts voor de deur bleef staan en hij daarnaast de man en de vrouw
gearmd over straat zag lopen concludeerde hij dat zijn buurvrouw
een relatie had die niet wezenlijk verschilde van een
gezinssituatie in de zin van de AWB waardoor de vrouw niet langer
recht zou hebben op een bijstandsuitkering. Van deze bevindingen
omtrent het privleven van zijn buurvrouw deed hij regelmatig
gedurende vijf jaar, zonder dat zijn buurvrouw er erg in had,
melding bij de GSD. Mede naar aanleiding van het voorgaande werd
haar aanvullende uitkering ingetrokken. Hiertegen ging zij met
succes in beroep en kreeg tijdens deze procedure inzage in haar
eigen persoonsdossier; kennisnemend van des buurmans bemoeizucht
spande zij een actie uit onrechtmatige daad tegen hem aan. De
president stelt haar in het gelijk: hij achtte de handelwijze in
strijd met het beginsel van gelijke behandeling, dat de ambtenaar –
ook in zijn priv-contacten – heeft na te leven en legde een verbod
op inlichtingen over eiseres aan derden te verschaffen.
lees meer
Bijlage V – Schaduw-arresten I en IIJanuary 1, 1999
Schaduw-arresten I en II
HR 14 oktober 1986, NJ 1987, 511 m.nt. ThWvV en HR 14 oktober
1986, NJ 1987, 564 (Artt. 55 en 311 Sr, 27 Sv en 28 Politiewet
(oud))
‘s Nachts signaleerden verbalisanten in een auto twee bekenden en
besloten die auto te gaan volgen. Toen even later deze auto ergens
werd geparkeerd en de inzittenden vertrokken, bleven de
verbalisanten deze auto in de gaten houden. Enkele uren later zagen
zij drie personen weer in de auto stappen en besloten zij die auto
wederom te volgen. Enkele minuten later kwam bij hen een bericht
binnen van een inbraak, welke had plaatsgevonden in een winkel nog
geen 250 meter van de plaats waar de auto die zij hadden
geobserveerd, had gestaan. De achtervolging werd ingezet.
lees meer
Bijlage V – Foto’s ZeedijkJanuary 1, 1999
Foto’s Zeedijk
HR 25 juni 1985, NJ 1986, 109 m.nt ThWvV
(Art. 2 lid 1 onder b Opiumwet)
I.c. gaat het om het gebruik van foto’s die tijdens de observatie
van een pand door een politiefotograaf zijn gemaakt. De politie
vermoedde namelijk dat in dit pand gehandeld werd in verdovende
middelen. Op die foto’s komen personen voor die zich in of bij dat
pand hebben opgehouden. De foto’s zijn gebruikt in het
opsporingsonderzoek tegen een aantal verdachten.
lees meer
Bijlage V – HugoJanuary 1, 1999
Hugo
HR 2 november 1993, nr. 94.851 en DD 24 (1994) 94.110 (94.851)
p. 306-308 (ook wel fronstore Mertrans) In het kader van een
onderzoek naar een internationaal vanuit Colombia opererende groep
Zuidamerikanen, die zich op grote schaal zou bezig houden met het
vervoer van grote hoeveelheden cocane en marihuana naar
West-Europa, is door het Bundeskriminalamt te Wiesbaden Duitsland
(BKA) een transport- en opslagonderneming genaamd Mertrans
opgericht. Deze onderneming werd gedreven door politie-ambtenaren
van het BKA, met name A 253 en A 256, welke laatste als eigenaar
van de onderneming te boek stond. De reden van oprichting was
gelegen in de mogelijkheid cocane en marihuana, in afwachting van
verdere distributie naar diverse Europese landen (waaronder
Nederland), op te slaan en zodoende de afnemers van verdovende
middelen te achterhalen.
lees meer
Bijlage V – Doorzending ArubaJanuary 1, 1999
Doorzending Aruba
HR 22 oktober 1985, NJ 1986, 346
(Art.3 Opiumlandsverordening 1960 Aruba)
Uit een proces-verbaal blijkt dat in de kelder van de luchthaven
Schiphol in Nederland een koffer is gevonden door Nederlandse
opsporingsambtenaren, dat deze koffer daar door hen is geopend en
dat zij daarin (een op) herone (gelijkende stof) aantroffen. De
koffer is overgedragen aan de Rijkspolitie en onderzocht. Een
onderzoek naar de betreffende passagier leverde geen resultaat op,
waarna in overleg met de officier van justitie te Haarlem besloten
is de koffer overeenkomstig de aanwijzingen op het bagage-etiket
door te zenden naar Aruba met een daarin achterblijvende
hoeveelheid van 380 gram (van de 8055 gram) herone die niet in
beslag genomen werd verklaard, terwijl de rest in beslag genomen
werd. Rechtsvraag:
De feitelijke inbeslagneming had al plaatsgevonden in Nederland,
zodat de verdere verzending er een van de Staat was geweest,
terwijl die inbeslagneming slechts op last van de
rechter-commissaris had mogen geschieden. Was deze gang van zaken
onrechtmatig?
lees meer
Bijlage V – InleidingJanuary 1, 1999
Inleiding
Uit de door de commissie verzamelde en bestudeerde
jurisprudentie (achterin deze bijlage weergegeven) is een selectie
gemaakt van in deze bijlage te behandelen zaken. Hierbij ging de
voorkeur uit naar uitspraken die geclassificeerd kunnen worden als
standaard-arrest met betrekking tot de beoordeling van het gebruik
van bijzondere opsporingsmethoden danwel naar zaken die vanwege hun
actualiteit kunnen bijdragen aan beeldvorming van het geldend recht
hieromtrent.Overzicht samengevatte jurisprudentie
lees meer
Bijlage V – 11.6. ConclusiesJanuary 1, 1999
11.6. Conclusies
1. De meeste door de commissie en door Tak c.s. onderzochte
landen kampen met een als ongrijpbaar ervaren criminaliteit van
georganiseerde aard. In alle landen zoekt de overheid naar nieuwe
wegen in de misdaadbestrijding. Nergens bestond tien jaar geleden
toereikende regelgeving. Overal zijn sindsdien in de rechtspraak
grenzen getrokken. In veel landen is de laatste jaren het
wetgevingsproces op gang gekomen. Daarbij valt op dat geavanceerde
opsporingstechnieken zeker in wetgeving zijn te vatten en dat de
opsporing niet vanwege de vorm van de regelgeving wordt belemmerd.
In de landen met wetgeving is de geheime opsporing niet beperkter,
maar wel strakker gekaderd dan de landen waar met circulaires wordt
gewerkt. Tot slot, vrijwel overal zijn in de loop van de tijd
excessen geweest, die de aanleiding zijn gebleken tot verandering.
De IRT-affaire is een relatief – in vergelijking met de landen om
ons heen – late gebeurtenis. Met de aanpak van de regelgeving loopt
Nederland niet voorop.
lees meer
Bijlage V – 11.5 Inventarisatie van opsporingsmethoden in de
Verenigde Staten van AmerikaJanuary 1, 1999
11.5 Inventarisatie van opsporingsmethoden in de Verenigde
Staten van Amerika
11.5.1 De georganiseerde misdaad in de Verenigde
Staten
Het Amerikaanse ministerie van Justitie (US Department of
Justice) definieert de georganiseerde misdaad als een langdurig
gestructureerd en gedisciplineerd samenwerkingsverband van
individun of groepen die financieel winstbejag beogen en dit geheel
of gedeeltelijk bereiken met behulp van illegale middelen en
hun
activiteiten beschermen door middel van corruptie en omkoping.
Het ministerie gaat daarbij uit van de veel voorkomende, maar niet
noodzakelijke kenmerken: samenzwering, gebruik van geweld en
bedreiging daarmee, systematische of hoog gedisciplineerde
uitvoering van activiteiten, een hirarchische structuur van de
organisatie waardoor de leiders vaak zelf niet feitelijk de
strafbare handelingen verrichten, invloed in de handel, de politiek
en de overheid met behulp van corruptie en omkoping, alsmede
winstbejag door middel van illegale activiteiten zoals de
drughandel, gokautomaten, kredietverlening met verhoogde rente en
het witwassen van geld en investering of deelname in legale
bedrijven. Noot
lees meer
<< oudere artikelen nieuwere artikelen >>